<a href="https://wimoosterlinck.wordpress.com/" title="Wim Oosterlinck" rel="home">Wim Oosterlinck

“Ik denk dat Wereld en wandel van Michael K heel hard overeenkomt met hoe ik van kleins af de wereld ervaar: het gevoel dat het altijd oorlog is buiten. Liever veilig alleen.”

J.M. Coetzee: Wereld en wandel van Michael K

“Nescio is pianomuziek, qua taal, qua ritme, qua naïviteit, en een kinderlijke verwondering over alles.”

2. Nescio: De uitvreter/Titaantjes/Dichtertje

“Niets te vrezen is het eerste boek dat ik drie of vier keer heb moeten wegleggen omdat er me zo’n doodsangst bekroop.”

3. Julian Barnes: Niets te vrezen

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET HILDE VAN MIEGHEM.

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Arthur Rimbaud: Illuminations

-Franz Kafka: Brieven aan Milena

-Franz Kafka: Brieven aan Felice

-Cesare Pavese

-Jon Krakauer: Into The Wild

-J.M. Coetzee: In ongenade

-J.M. Coetzee: Wachten op de barbaren

-J.M. Coetzee: Elisabeth Costello

-Ingrid Vander Veken: Wat overblijft

-Cees Nooteboom: Venetië: De leeuw, de stad en het water

-Ruth Wolf

-Rainer Maria Rilke

-David Mitchell

-Amos Oz

-Gustave Flaubert

–Louis Paul Boon

-Hugo Claus

-Tom Lanoye

-Raymond Zachariasse: De hoed van opa

-Curzio Malaparte

-Albert Camus: De mythe van Sisyphus

Links:

-Hilde Van Mieghem op twitter

–de columns van Hilde Van Mieghem in De Morgen

–film Julia met Jane Fonda

“Ik overweeg om de televisie hier weg te gooien omdat ik dan vroeger zou gaan lezen.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

29 december 20205 januari 2021 door wimoosterlinck

gelezen: Erik Vlaminck: Het schismatieke schrijven

In Het schismatieke schrijven uit 2005 vertelt Erik Vlaminck het verhaal van Stanny Van Stokken, een werkloze sukkelaar die op vroege leeftijd zijn moeder verloor. Hij krijgt onverwacht een grote erfenis en koopt een villa. Maar twee jaar later treffen we hem in een psychiatrische inrichting, waar de behandeling slecht is, en waar ondermeer ene Erik werkt. (Erik Vlaminck werkte zelf jarenlang in een psychiatrische instelling.)

De vertelling van Erik Vlaminck is meeslepend, zijn Vlaams is meesterlijk, hij neemt het in zijn schrijven op voor de kleine man, de volkse dorpeling en de minder bedeelde. Het schismatieke schrijven is het laatste deel van een zesdelige romancyclus die begon met Quatertemperdagen.

Erik Vlaminck is een schrijver die sinds 1976 op constant hoog niveau publiceert maar die nooit de grote roem kreeg zoals sommige van zijn collega’s, wellicht onterecht. Hij is behalve auteur ook voorzitter van PEN Vlaanderen, een vereniging die opkomt voor auteurs die bedreigd of vervolgd worden omwille van wat ze schreven.

Erik Vlaminck noemt in Het schismatieke schrijven ook Roger Van de Velde, die in het merkwaardige boek De knetterende schedels schreef over dezelfde psychiatrische instelling.

“En daar komt bij, schone meneer, ge hebt het mij zelf gezegd, dat ge daar in dat zothuis zijt gaan werken om gedachten op te doen om boeken te kunnen schrijven. Om dat spel daar af te kijken. En om dan beroemd te worden gelijk Lowieke Boon, vuil Lowieke zelf. En ondertussen hebt ge daar, terwijl ge er nog geld mee verdient ook, een van uw vrienden mee de dieperik in geholpen. Ik kijk er kolossaal naar uit, naar het boek dat ge daarover gaat schrijven.” (p. 145)

Ik kocht Het schismatieke schrijven tweedehands in boekhandel Limerick 2.1 in Gent.

Roos Van Acker koos Suikerspin van Erik Vlaminck als één van haar drie boeken in de gelijknamige podcast.

28 december 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Lize Spit: Ik ben er niet

Gelezen: de tweede roman van de Vlaamse schrijfster Lize Spit: Ik ben er niet, de langverwachte opvolger van de bestseller Het smelt.

Het verhaal gaat over Leo, een jonge vrouw die met haar vriend Simon in Brussel woont. Ze werkt in een boetiek samen met collega en vriendin Lotte. Ze is net als Simon getekend door het verlies van haar moeder, heeft weinig vrienden en hangt erg vast aan de weinige mensen die ze kent. Maar op een dag verandert Simon, is hij niet meer de vriend die hij was.

Ik ben er niet is bijzonder knap geschreven. De personages zijn tot in de fijnste nuances bedacht, en in de loop van de roman wordt alles langzaam losgelaten. Er zijn de honderden details waarmee Lize Spit subtiel haar hoofdpersonage laadt: haar tergende onzekerheid, hoe ze worstelt, alles op zichzelf betrekt, hoe klein en onbekwaam ze zichzelf maakt. Hoe ze ook (net als haar vriend) tekenen van paranoia vertoont. Haar kinderwens die sterker en sterker wordt naarmate het verhaal vordert. De schitterende spanning die dit oplevert. En tegelijk is er de voortgang in het verhaal, die stoppen met lezen zeer moeilijk maakt, meer dan 550 pagina’s lang.

De kracht van Lize Spit bestaat erin een verhaal te brengen dat iedereen kan aanspreken, dat van begin tot einde loepzuiver is, waarin alle onderdeeltjes perfect in elkaar passen. Een psychologische roman opgebouwd als een thriller. Ik ben er niet is een prachtige opvolger voor Het smelt. Garantie op leesplezier. Smullen.

“De scène eindigt met een topshot van de stapels dozen die nog uitgepakt moeten worden, een detail van de jassen, die allemaal op exact dezelfde manier opgevouwen zitten, met de mouwen vooraan naar elkaar toe geplooid, alsof de jassen wel weten wat er staat te gebeuren – zij bidden al.” (p. 11)

26 december 202029 december 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #60: Hind Eljadid

“Als ik mij als kind slecht voelde, probeerde ik via een boek te ontsnappen naar een andere wereld, naar een leven dat nog slechter ging dan het mijne.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Hind Eljadid.

Hind Eljadid (1993) is slam poet, een dichteres die haar teksten op het podium brengt. Ze won in 2017 als eerste Belgische vrouw de Van Dale Spoken Award in de categorie poëzie. Ze treedt ook regelmatig op samen met haar zus Zahra.

We hadden afgesproken in het Te Boelaerpark in Antwerpen, waar ze vlakbij woont. Hind kwam aangestapt, haar drie boeken onder de arm, en we gingen zitten op een bankje, de hele tijd gepasseerd door wandelaars en joggers.

Hind vertelt over hoe ze opgegroeid is in armoede, in zeer moeilijke omstandigheden, en over de emotionele band die ze daardoor heeft met Harry Potter. Het gaat over optreden samen met haar zus, over zelf schrijven, over haar eigen boek.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Hind Eljadid.

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET HIND ELJADID.

“Harry Potter is een grote steun voor mij geweest doorheen mijn jeugd, en nu nog altijd. Hij had ook een moeilijke thuissituatie, maar komt te weten dat hij speciaal is, dat hij uniek is, dat hij magie heeft, en bloeit dan helemaal open. Ik denk dat ik daar wel ergens herkenbaarheid in vond.”

J.K. Rowling: Harry Potter en de geheime kamer

2. Derek Otte: Toflof

3. Amina Belôrf: Zonder het licht te breken

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET HIND ELJADID.

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

–Erwin Mortier: Gestameld liedboek

-Donna Friess: Morgen mag ik huilen

-Othilie Bailly: Morgen mag ik uit de kast

-Marc de Bel

-de podcast ‘drie boeken’ met Lisette Ma Neza

-Hind en Zahra Eljadid: Kruimeldief (bestel hier het boek, door Hind of Zahra persoonlijk thuis geleverd)

Links:

-Hind Eljadid op instagram

-Zus Zahra Eljadid op instagram

-filmpje van Hind Eljadid als resident in Vooruit

-de website van Derek Otte

-Buurtwerking Elegast Den Dam

“Vorig jaar heb ik Marc de Bel eindelijk ontmoet op De Nacht van de bib. Ik zat tussen een dertigtal kinderen te kijken en te genieten.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

22 december 202029 december 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Johan Sebastiaan Stuer: In een opgemaakt bed kan ik niet sterven

Humo-huisdichter Johan Sebastiaan Stuer heeft dit mini-dichtbundeltje uitgebracht in 50 exemplaren, gedrukt door Herberg Rustiek. Met de gebruikelijke hilarische onzin in 4 regels. Heerlijk. En letterlijk op drie minuten uit. 😉

Berusting

dat niemand dag noch uur kent
wordt her en der betreurd
maar als je aan de beurt bent
dan ben je aan de beurt

Onlangs vertelde Johan Stuer in mijn podcast welke drie boeken je moét gelezen hebben.

21 december 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Thomas Heerma van Voss: Verdwenen boeken

Verdwenen boeken is het vervolg op Onzichtbare boeken, het echt gebeurde verhaal van de oprichting en de ondergang van de kleine uitgeverij Babel & Voss Uitgevers. Toen Onzichtbare boeken tamelijk goed bleek te verkopen – in tegenstelling tot de meeste andere uitgaven van de uitgeverij – kreeg Thomas Heerma van Voss de vraag om alsnog een laatste boekje te maken, een definitief afscheid van de uitgeverij.

Het resultaat is Verdwenen boeken, waarin de hoofdpersoon terugkeert naar het Engelse dorpje Dovercourt, waar hij tijdens zijn jeugd de vakantie doorbracht samen met de latere oprichter van de uitgeverij. Hij keert terug om afscheid te nemen van het verleden, terwijl zijn vriendin thuis het appartement leeghaalt: hun relatie is voorbij. Het enige wat overblijft is puin: van de uitgeverij, van de relatie, van het oude hotel in Dovercourt waar hij ging schrijven. In het dorpje is niks te zien en gebeurt er ook niks. Het afscheid blijkt een afscheid te zijn van iets dat nog nauwelijks bestond.

Verdwenen boeken telt 55 bladzijden. Ik heb het boekje gekocht in boekhandel Limerick in Gent.

20 december 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #59: Lars Bové

“Ik ben als journalist geëngageerd in de zin dat je probeert dingen aan de kaak te stellen waar het fout loopt, waar je iets kan veranderen.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Lars Bové.

Lars Bové (1980) is journalist bij de krant De Tijd en is lid van het ICIJ: International Consortium of Investigative Journalists, het consortium dat ondermeer de Panama Papers, LuxLeaks en de FinCEN files uitbracht. Hij vertelt in deze aflevering ondermeer hoe je als journalist precies aan zo’n onderzoeksproject werkt.

Ik was bij Lars thuis in de buurt van Mechelen om over boeken en lezen te praten. We zaten aan tafel in de living waar twee grote ballonnen hingen, een 4 en een 0 – zowel Lars als zijn vrouw zijn recent 40 geworden. Ik zag geen boeken liggen, behalve de enkele die hij klaargelegd had voor ons gesprek. Lars vertelt zometeen waarom.

Ons gesprek gaat over spionage, over wat de manager van kunstenaar Banksy hem vertelde, over wat hij niét kan schrijven over de Belgische staatsveiligheid. En ik vroeg ook hoe je je voelt als je de hele tijd bezig bent met geheimen van de staat, van mensen en van banken te onthullen. Of dat geen aanslag is op je zorgeloosheid in het leven.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Lars Bové.

“Als kind was ik al vrij snel geïnteresseerd in het Kuifje-aspect van de journalistiek. En mijn eerste artikel ging over spionage binnen de Europese gebouwen.”

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET LARS BOVÉ.

“Bob Woodward geeft je een inkijk hoe het er echt aan toe gaat binnen het Witte Huis en wat zich afspeelt achter de schermen.”

Bob Woodward: Fear

“De identiteit van Banksy achterhalen is dé journalistieke droom, maar dat werk is al gebeurd: het is bekend maar nooit bevestigd. Het enigma is zoveel beter.”

2. Banksy: Wall and Piece

“Ik had het boek van Huib Modderkolk nooit voor België kunnen schrijven, omdat de Nederlandse inlichtingendiensten veel kennis hebben op het vlak van cyberspionage, en omdat onze inlichtingendiensten op dat vlak een beetje een grap zijn.”

3. Huib Modderkolk: Het is oorlog maar niemand die het ziet

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET LARS BOVÉ.

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

–George Orwell

-Tom Lanoye

-Bob Woodward: Rage

-Carl Bernstein & Bob Woodward: All the President’s Men

-Bob Woodward: Veil: The Secret Wars of the CIA, 1981-1987

-Bob Woodward: Bush at war

-Jean-Michel Basquiat

-Shepard Fairey

-Gerhard Richter

-Rinus Van de Velde

-Andy Warhol

-Lars Bové: De geheimen van de staatsveiligheid

–Edward Snowden

-Hergé: Kuifje (stripreeks)

-Lars Bové: Spionage. Van geheime codetaal tot vergiftigde tandpasta

Links:

-Lars Bové bij De Tijd

–International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ)

“Eens een boek uitgelezen is, heb ik niet de nood om het in mijn kast te houden”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

15 december 202022 december 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #58: An Lemmens

Ik lees graag over Menselijke relaties, hoe dat kan fout lopen, welk standpunt je daarin inneemt.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met An Lemmens.

An Lemmens (1980) is televisiepresentatrice. Ze was ondermeer te zien in The Voice, Boer zkt vrouw, So You Think You Can Dance en vroeger op TMF. Ze heeft ook op de radio gepresenteerd, bij Studio Brussel en bij Qmusic. Ik heb An ooit ontmoet op een festival net voor ze de Red Hot Chili Peppers ging interviewen, van wie ze grote fan is. Ze heeft een dochter Zappa-Rosa met kunstenaar Arne Quinze, met wie ze nu niet meer samen is. Ze heeft nog een bekende ex over wie het even gaat in deze aflevering: Sean D’Hondt.

We zaten bij An thuis in de woonkamer, coronaproof ver van elkaar en naast een open raam. Het gesprek ging over haar obsessie met de tweede wereldoorlog, over de nieuwe aanwinst in haar huis waarin ze graag zit te lezen: een zitzak van onmetelijke proporties. En over het ene boek dat ze zo slecht vond dat ze het in het zwembad gooide toen het uit was. Het hele gesprek werden we vergezeld door een schattig hondje dat zat te dommelen op haar schoot.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens An Lemmens.

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET AN LEMMENS.

“Ik had in het derde leerjaar zelf een dagboek dat ik ondertekende met ‘je Anne’ zoals Anne Frank. Ik had ook een tamme eend die Muschi heette, net zoals de poes in het Achterhuis.”

Anne Frank: Het achterhuis

“Katherine Dunn is vooral bekend geworden als verslaggeefster van bokswedstrijden., En later had ze een asiel voor ezels. (lacht)”

2. Katherine Dunn: Geek love

“De boeken van Wally Lamb zijn mokerslagen: paf, zie, dàt is het leven, dàt kan er met je gebeuren. Bèm. Een boek dat op je kop geklopt wordt.”

3. Wally Lamb: I Know This Much is True

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET AN LEMMENS.

–de boekenkast van Heidi Lenaerts

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Thea Beckman

-Astrid Lindgren

-J.D. Salinger: The Catcher in the Rye

-Stephen King

–Stefan Hertmans: De bekeerlinge

-Elena Favilli, Francesca Cavallo: Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes

-Wally Lamb: Walvismuziek

-Delphine de Vigan: Niets weerstaat de nacht

-Hanya Yanagihara Een klein leven

–Dan Brown

-John Edward Williams: Stoner

-Jonathan Littell: De Welwillenden

-Bart Van Loo: De Bourgondiërs

-Rutger Bregman: De meeste mensen deugen: een nieuwe geschiedenis van de mens

-Arthur Japin: Een schitterend gebrek

Links:

-An Lemmens op twitter

-serie I Know This Much Is True op HBO

-de podcast drie boeken met Leen Dendievel

–Goodreads

-Toneelstuk Een klein leven bij Internationaal Theater Amsterdam

–podcast Lore

“Ik wil het over nog één boek hebben: de anti-aanrader, een boek dat ik echt verschrikkelijk vond: Een klein leven.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

8 december 202015 december 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Sien Volders: Oogst

Ik heb een schitterend boek gelezen: Oogst, de tweede roman van schrijfster Sien Volders.

Het verhaal gaat over de Roemeense Alina die met haar elfjarige zoon Lucian vanuit hun armoedige thuissituatie naar Sicilië reist, in de hoop daar geld te kunnen verdienen in de tomatenpluk. Ze komt terecht op de kwekerij van een Siciliaanse boer, in harde, bijna ondraaglijke omstandigheden.

Oogst is indrukwekkend geschreven; op een beheerste en tegelijk erg gevoelige manier drukt de schrijfster ons met de neus op de feiten: Alina werkt in een regime van moderne slavernij. De subtiel aangebrachte spanning was voor mij bij momenten ondraaglijk: ik durfde nauwelijks voort te lezen, ongerust over wat de personages zou overkomen.

Sien Volders schrijft bovendien in een prachtige, zintuiglijke taal, met als decor de Siciliaanse natuur die verandert op het ritme van de seizoenen. Oogst is aangrijpend, klein en groots tegelijk, speels en toch snoeihard. Een prachtige roman en een opmerkelijke prestatie. Aanrader.

Oogst van Sien Volders werd aangeraden door haar buurman Jonas Geirnaert in aflevering 29 van de podcast ‘drie boeken’. Bij het boek hoort ook een Spotify-playlist met ondermeer nummers die in het verhaal een rol spelen.

2 december 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #57: Koen Van Synghel

Poëzie staat voor mij dicht bij architectuur: hoe doe je veel met weinig materiaal?

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Koen Van Synghel.

Koen Van Synghel (1965) is architect. Hij heeft gepubliceerd over architectuur, schrijft een column in De Standaard, geeft les architectuurkritiek en verzorgt regelmatig de scenografie van tentoonstellingen.

We hadden afgesproken vlak in het centrum van Brussel, in zijn kantoor waar hij ook woont. En waar meteen twee enorme boekenkasten er met de aandacht vandoor gaan. We gingen zitten aan een laag tafeltje tussen de boeken en de kunstwerken.

Een gesprek met een fascinerende man, over de link tussen architectuur en poëzie, over een visuele intellectueel. over het boek dat hem de literatuur inbracht. En over zijn eigen verborgen wens die tot uiting komt in de boeken die hij kiest, over zijn wandeltocht door Japan.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Koen Van Synghel.

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET KOEN VAN SYNGHEL.

“John Berger is een soort visuele intellectueel die weet hoe je naar beelden en naar de wereld kijkt, en die heel beeldend weet te schrijven.”

John Berger: De vrucht van hun arbeid

“Aantekeningen uit mijn boshut gaat over: waarom bouwen we paleizen als we weten dat die in één vingerknip kunnen weggeblazen worden. Wat een ijdelheid, en wat een energie om dat te onderhouden, om dat af te betalen.”

2. Kamo no Chômei: Aantekeningen uit mijn boshut

3. Antjie Krog (samenstelling en vertaling): the stars say ‘tsau’ (Liederen van de blauwkraanvogel)

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET KOEN VAN SYNGHEL.

de website van Hannelore Bedert

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Bertolt Brecht

-Vincent van Gogh: De brieven

-Leonard Nolens: Dagboek van een dichter 1979-2007

-Chris De Stoop: Het boek Daniël

-Matsuo Basho: De smalle weg naar het verre Noorden

-Jos Vos

-Ilja Leonard Pfeijffer: La Superba

-Antjie Krog: De kleur van je hart

-J.M. Coetzee

-Jotie T’Hooft

-Herman Gorter: Mei

-Ulrich Libbrecht

-Lao Tse

-Ivo Michiels: Het boek alfa

–Sylvain Tesson

-Robert Macfarlane

-Gao Xingjian: Soul Mountain

-Wim Cuyvers: L’autre

Links:

-Koen Van Synghel in De Standaard

–Nieuw Wereldtijdschrift

“Ik vind dat literatuur in staat is om vanuit het lijden toch iets prachtigs te maken.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

1 december 20208 december 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Hannelore Bedert: Hoelang gaat papa nog gestorven zijn?

De man van zangeres Hannelore Bedert, Stijn, overleed op 17 februari 2019 onverwacht aan hartfalen. Hij was 40 jaar. Hannelore bleef achter met hun twee kinderen: Hoppe en Polly. Voor het tijdschrift Libelle schreef ze een reeks columns over haar leven als alleenstaande moeder. Deze columns én enkele nieuwe teksten zijn nu gebundeld in een boekje met de hartverscheurende titel Hoelang gaat papa nog gestorven zijn?

De stukjes beschrijven de reacties van de kinderen op de dood van hun vader: de onverwachte, de verdrietige, de poëtische, de grappige, de geniale. “Jij mag geen hartgeval hebben, mama” (p. 57). Hannelore Bedert beschrijft hoe ze zelf omgaat met het verdriet, aan de hand van dagelijkse situaties en confrontaties, thuis en op straat, in het postkantoor of op het kerkhof. Het gaat over huilen en de eerste keer weer vrolijk zijn, over het woord ‘doodgraag’, over kerkhofvrouwen.

Een ontroerend boekje, met prachtige illustraties van Randall Casaer. Eerder las ik het mooie romandebuut van Hannelore Bedert: Lam.

“Wat wil ik soms keihard schelden, huilen en breken. Wat wil ik soms met heel mijn lijf aan de buitenwereld tonen hoe het verdriet mij in stukken scheurt.” (p. 36)

26 november 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #56: Annelies Moons

“Één van de redenen waarom ik lees is om mij minder alleen te voelen, om meer de connectie te maken met andere mensen. Om te weten dat er nog mensen zijn zoals ik.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Annelies Moons.

Annelies Moons (1989) is presentatrice bij Radio 1. Ze studeerde Communicatiewetenschappen in Leuven en Radio aan het RITCS in Brussel. Ze werkt sinds 2013 voor Radio 1, waar ze ondermeer al Monschau, Wonderland en het cultuurprogramma Culture Club presenteerde.

Voor deze babbel hadden we afgesproken bij Annelies thuis in Korbeek-Dijle, deelgemeente van Bertem. We zaten buiten in het tuintje naast het huis waar ze woont met haar man Niels Boutsen, bekend als singer-songwriter Stoomboot. Ze hebben samen ook een boekhandel: Buchbar in Antwerpen, waar je niet alleen boeken kan kopen maar ook koffiedrinken.

Annelies vertelt waar ze het liefst leest, over de relatie tussen haar boekhandel en haar boekenkast thuis. Over het bijzondere leesritueel dat ze heeft met haar man in bed en haar speciale band met Harry Potter. En op het einde van deze aflevering vertelt ze ook over het statement dat ze wilde maken met haar boekenkeuze.

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET ANNELIES MOONS.

Emilie Pine: Notes to self

“Such a Fun Age gaat over racisme; niet over het schreeuwerige roepen-op-twitter-racisme, maar over de micro-agressies die in ons allemaal zitten omdat we opgegroeid zijn in een systeem dat wit is, en waardoor we vooroordelen hebben die niet kloppen.”

2. Kiley Reid: Such a Fun Age

“Als ik in het Nederlands lees, wil ik vaak mooie zinsneden stelen om op de radio te gebruiken of wil ik het té goed onthouden. Boeken als Nevermoor in het Engels lezen is echte ontspanning, totaal escapisme.”

3. Jessica Townsend: Nevermoor

“Ik ben van de Harry Potter-generatie. Ik was altijd even oud als Harry, ik ben meegegroeid. En waar de boeken moeilijker worden met de leeftijd van Harry, donkerder en complexer, was ik er ook klaar voor.”

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET ANNELIES MOONS.

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Marc de Bel

-Harry Mulisch: Twee vrouwen

-Kluun: Komt een vrouw bij de dokter

-Griet Op de Beeck

-Annet Schaap: Lampje

-Martin Michael Driessen: Rivieren

-Katrin Swartenbroux

-Matt Haig: The Midnight Library

-Matt Haig: The Humans

-Chimamanda Ngozi Adichie: Amerikanah

-Marc de Bel: Blinker en de bezemstaf van de Belleheks

-Jack Kerouac

-Paul van Loon: De Griezelbus

–Barbie boeken (reeks)

-Marc de Bel: Het ei van oom Trotter

-Stephenie Meyer: Twilight

-Stefaan Degand: Dag liefje, met Mila gaat het goed en ik klungel lekker verder

-Bregje Hofstede: Drift

-Marieke Lucas Rijneveld: Mijn lieve gunsteling

-Tove Ditlevsen

-Samin Nosrat: Zout, vet, zuur, hitte

-Ella Risbridger: Midnight Chicken & Other Recipes Worth Living For

-Brit Bennett: The Vanishing Half

Links:

–de blog van Annelies Moons

-Annelies Moons bij Radio 1

–Buchbar in Antwerpen

–Boekhandel Boekarest in Leuven

-de instagram van Boekhandel Boekarest

-de boekenclub van Reese Witherspoon

-Niels Boutsen alias Stoomboot

–Big Little Lies

-podcast drie boeken met Lisette Ma Neza

–Gilmore Girls

-actie en programma Meer vrouw op straat

-serie Grond

-podcast Soundtrack Maestro

-podcast Hoe maakt u het?

“Ik vind het heel belangrijk om over mijn burn-out te kunnen praten. Ik wil dat het normaal wordt om dat te doen.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

24 november 20201 december 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #55: Stijn Meuris

“Ik heb blijkbaar meer behoefte aan kennis dan aan romantiek.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Stijn Meuris.

Mijn gast in deze aflevering is Stijn Meuris (1964), zanger van Noordkaap, Monza, en Meuris. Hij is ook journalist, televisiemaker én radiopresentator bij Willy, waar wij nu collega’s zijn.

Stijn Meuris woont in het centrum van Kermt bij Hasselt. We gingen zitten naast één van de boekenrekken in huis, waarop naast boeken ook een platendraaier, een gitaar, een nagebouwde raket en een popje van Einstein staan.

Wat meteen al laat zien: Stijn Meuris heeft een heel brede interesse. Ons gesprek gaat over atlassen en geschiedenisboeken, over de muziek van David Byrne én Stijns eigen muziek. Over de naam Monza en de titel Van God Los. Over zijn persoonlijke ontmoeting met één van de drie auteurs die hij gekozen heeft. En over zijn periode als bibliothecaris in Zeebrugge en welke man die we allemaal kennen toen zijn baas was.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Stijn Meuris.

“Het is al gebeurd dat ik in Maastricht met zo veel boeken aan de kassa stond dat ik ze gewoon niet naar mijn auto kon brengen.”

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET STIJN MEURIS.

“David Byrne is toch een klein beetje een sciencefiction-achtig wezen, een akelige medewerker van een grote kostschool die de chauffage repareert, een personage uit een boek van Stephen King.”

David Byrne: How music works

“Jean-Pierre Van Rossem: a man you love to hate, tot je er langer mee babbelde en vooral: tot je zo een klepper van hem leest. Ik vind dit een wereldboek.”

2. Jean-Pierre Van Rossem: Belgisch uranium voor de eerste Amerikaanse en Russische atoombommen

3. Neil MacGregor: Duitsland, biografie van een natie

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET STIJN MEURIS.

–podcast drie boeken met Jan Leyers

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Stephen King

-David Van Reybrouck: Congo

-Atlas De Wit

-De Grote Atlas van Ferraris

-The Times Comprehensive Atlas of the World

-Spectrum wereldatlas

-Dick Bruna: Stijntje is overspannen

-Ethan Coen, Joel Coen: The Big Lebowski

-J. W. Rinzler: The Making of Alien

-Stijn Streuvels

–Willem Elsschot

-Jan Wolkers: Een roos van vlees

-Jef Geeraerts: Gangreen

-Alfred S. McEwen: This is Mars

-Benedictus de Spinoza

-Rutger Bregman: De meeste mensen deugen

-Eric Schlosser: Command and Control

Links:

–de website van Stijn Meuris

–Boekhandel Dominicanen in Maastricht

“Het is al eens gebeurd dat ik een boek cadeau gaf en dat ik nog tijdens het feest wist dat ik het gewoon zelf wou, en dan heb ik het weer meegepikt.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

17 november 202024 november 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Chris de Stoop: Het boek Daniel

Het boek Daniel van Chris de Stoop vertelt het verhaal van zijn eigen oom: Daniel, een hoogbejaarde boer die vereenzaamd leefde in zijn vervallen vierkantshoeve vlakbij de Franse grens. De boer komt op vreselijke wijze om het leven door een overval van een groepje straatjongeren. Ze slaan hem op het hoofd, laten hem liggen en verdwijnen met zijn geld.

Chris de Stoop schrijft in het boek over het snel veranderende platteland, waarop zijn oom leefde als een overblijfsel uit vervlogen tijden. Hij beschrijft de omstandigheden van de roofoverval en de moord, maar ook de situatie van de jongeren: hoe zij uit ontwrichte gezinnen komen, zonder kansen in de samenleving. Hij schrijft over het strafproces van de daders en zijn eigen rol als nabestaande.

Het boek is meeslepend geschreven, in een eenvoudige, directe taal en stijl, tussen journalistiek en literatuur in. Het bevat enkele onvergetelijke beelden: oom Daniel die met zijn tractor naar de supermarkt rijdt, de brandende hoeve, de gekantelde kachel op het lichaam van de oude man.

Het boek Daniel is een boek over ontmenselijking: hoe iemand die ervoor kiest om zich terug te trekken uit de maatschappij, als een probleem wordt gezien, en hoe niet alleen de jongeren, maar ook het hele dorp de ontmenselijkte kluizenaar volledig aan zijn lot overlaten. Het lijkt alsof oom Daniel zondigde tegen een wet die zegt dat men sociaal moet zijn, en dat er geen bescherming meer is voor wie kiest om dat niet te doen. Dat zo iemand geen rechten meer heeft.

“Zoals altijd op zaterdag was oom Daniel die avond naar de supermarkt gegaan. Hij mocht alleen heel laat in de winkel komen, als er bijna geen andere klanten meer waren. Dus deed hij dat maar, ook al moest hij dan nog in het donker de straat op. (…)
Hij was een bekende verschijning, die er in de ogen van anderen zonderling uitzag, als iemand die buiten de tijd stond, buiten de maatschappij. Vierentachtig was hij, maar nog kloek en kwiek.” (p. 13)

15 november 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Patricia de Martelaere: Nachtboek van een slapeloze

Ik heb het romandebuut van de Vlaamse schrijfster Patricia de Martelaere gelezen: Nachtboek van een slapeloze uit 1988. Een boek over een man die niet kan slapen en ‘s nachts zijn gedachten en gevoelens neerschrijft.

Zijn vrouw Myriam probeert te helpen met tips, oefeningen, drankjes, maar niets lukt. Hij vertelt dat hij niks heeft om zich zorgen over te maken, dat hij alles in het leven bereikt heeft: vrouw, kinderen, huis, werk. Dat zijn leven klaar is, in positieve zin. Maar toch lukt het niet om te slapen, en langzaam gaat hij achteruit. Hij wordt droeviger, drinkt meer en meer (whisky), slikt meer en meer slaappillen. Hij maakt ruzie met zijn vrouw. Er zijn dromen en nachtmerries, die steeds gruwelijker worden. Hij heeft gedachten over de dood. Hij vindt het leven zinloos. Hij wacht tot de dag voorbij is, om daarna te wachten op het einde van de nacht.

“En zo zit ik dan nog een hele tijd, met groeiend onbehagen en een zweem van ontzetting, te denken aan alle daden, te dromen van bewegingen zo eenvoudig als met mijn hand mijn rug krabben waaar het jeukt; of mijn hart, waar alles plots zo’n pijn doet.” (p. 24)

Nachtboek van een slapeloze is een filosofische roman over een man die leeft buiten de gewone wereld, die zich anders voelt dan de anderen, en voortdurend nadenkt over de zin of zinloosheid van het leven en van onze dagelijkse handelingen.

Saskia De Coster noemde de mediaschuwe Patricia de Martelaere in de podcast drie boeken één van de klassiekers van de Vlaamse literatuur. Patricia de Martelaere stierf op 4 maart 2009.

13 november 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Joost de Vries: Oude meesters

Gelezen: Oude meesters, een roman uit 2017 van de Nederlandse schrijver Joost de Vries.

Oude meesters is een verhaal over twee broers: Sieger en Edmund van Zeeland. Sieger werkt als journalist voor een krant. Edmund is rijk geworden door een succesvolle app die voor veel geld verkocht werd.

Edmund zien we in de roman als winnaar: hij wordt gevraagd om een column te schrijven voor de krant van zijn broer, terwijl hij in het buitenland contact heeft met de (quasi-, niet zo duidelijk) ex van Sieger. Hij heeft zichzelf ook een rolletje cadeau gedaan in een beroemde televisieserie. Zijn broer Sieger is in eerste instantie het slachtoffer: in Berlijn belandt hij in een explosie in een veilinghuis en hij wordt neergeslagen tijdens een betoging. Hij keert terug naar Amsterdam om in het archief van een overleden collega op zoek te gaan naar wat er in Berlijn echt gebeurd is.

Oude meesters toont zich vooral als grote speeltuin van Joost de Vries. Het boek bulkt van de culturele verwijzingen, regelmatig beland je als lezer in situaties die filmscènes blijken te zijn. Ook de scène achteraan het boek met de Nederlandse koningin is een heerlijke spielerei van een auteur die graag het hoofd van de lezer op hol brengt. De schrijver pakt via zijn personages uit met zijn kennis, en citeert zelfs zijn eigen werk; op een bepaald moment neemt een personage het boek ‘Rituelen’ vast, een vorige roman van Joost de Vries.

In het hele boek wordt gedold met de waarheid. Was er echt een aanslag? Is het slachtoffer van de aanslag echt dood? Is het waar wat in de krant staat en wat op televisie komt? Sieger is tijdens de aanslag zijn telefoon kwijtgeraakt, en wordt in de pers als een misdadiger voorgesteld puur omdat hij niét reageert en niet bereikbaar is. Zijn terugkeer naar Amsterdam wordt voorgesteld als een vlucht, maar is dat wel zo? Wie van de broers is écht een winnaar?

Ook het spel van verleden en toekomst (Edmund heeft het gevoel dat hij in de verkeerde tijd leeft, dat hij vroeger moest geleefd hebben) zorgt voor een fascinerende trip in het hoofd van de lezer. Noem het: postmodernisme.

Oude meesters werd mij aangeraden door Marc Buelens in de podcast ‘drie boeken’.

11 november 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #54: Saskia De Coster

“Voor een schrijver ziet mijn boekenkast er heel schraal uit. EEN TOTAAL BOEKENFETISJISME HEB IK NIET. De boeken waarmee ik mij omring, zijn een strenge selectie.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Saskia De Coster.

Schrijfster Saskia De Coster (1976) debuteerde in het jaar 2000 met de roman Onder elkaar. Daarna kwamen ondermeer Eeuwige roem, Wij en ik en in 2019 de roman Nachtouders, waarin ze vertelt over de relatie met haar vriendin en over hun zoontje. Ze schrijft ook columns en essays.

We hadden afgesproken op het Krugerplein in Borgerhout, waar Saskia in de buurt woont – ze kwam gezwind met de fiets aangereden. We gingen zitten op een bankje naast de speeltuin. Ons gesprek ging over hoe haar boekenkast eruit ziet – ze vertelt hoe ze zelfs haar eigen boeken niet terugvindt. Over de brieven die ze aan het schrijven is en de reden waarom ze die per mail verstuurt (het heeft met haar handschrift te maken). Over idolen-schrijvers die ze al ontmoet heeft, en uiteraard over de drie boeken die ze gekozen heeft voor deze podcast.

En op het einde van de aflevering stel ik Saskia de vraag die ik haar al zeven jaar wil stellen, nu ik haar eindelijk voor het eerst ontmoet. Een vraag die trouwens helemaal niks met boeken te maken heeft.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Saskia De Coster.

“Juffrouw Lieve van het derde leerjaar wou dat wij een dagboek bijhielden van wat er thuis gebeurde. Ik ontdekte toen wat verbeelding kan doen: een werkelijkheid maken. Ik begon ook twintig bladzijden per dag te schrijven.”

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET SASKIA DE COSTER.

“Patricia de Martelaere is zo briljant dat ze voor mij bij de klassiekers van de Vlaamse literatuur hoort. Wat ze meesterlijk goed kon, is heel grote kwesties heel simpel verwoorden.”

Patricia de Martelaere: Het onverwachte antwoord

“Ik zat samen met Patricia de Martelaere in de redactie van een literair tijdschrift. Daarvoor werden teksten ingezonden, en als er een hond in het verhaal voorkwam, publiceerden we het sowieso.”

2. Clarice Lispector: De ontdekking van de wereld

De Patrick Melrose-romans zijn waanzinnig goed geschreven. Hij kan zò goed zijn eigen gevoel ontleden, dat heb ik nog nooit ergens anders gelezen.

3. Edward St Aubyn: De Patrick Melrose-romans

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET SASKIA DE COSTER.

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Arja Peters: De olijke tweeling (reeks)

-Thea Beckman

–Friedrich Nietzsche

-Patricia de Martelaere: Nachtboek van een slapeloze

-Patricia de Martelaere: Wereldvreemdheid

-Patricia de Martelaere: De Staart

-Jonathan Safran Foer

-Hugo Claus

-Peter Verhelst

-Benjamin Moser: Clarice Lispector

-Clarice Lispector: Het uur van de ster

–Roderik Six

-Marguerite Duras: Le Ravissement de Lol V. Stein

-Jan Wolkers: Terug naar Oegstgeest

-Elena Ferrante

-Audre Lorde

-Ali Smith: The First Person and Other Stories

Links:

-Saskia De Coster op facebook

-Saskia De Coster op twitter

-kunstenares Anouk De Clercq

“Ik kan niet lezen in bed. Ik ben een soort pop: als je mij neerlegt, dan gaan mijn ogen dicht.”

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

10 november 202017 november 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #53: Erwin Mortier

“Ik werd op school altijd een beetje vreemd gevonden omdat ik liever met mijn neus in de boeken zat dan tennismatchen te spelen of mosselsoupers te organiseren voor de basketbalzaal.”

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Erwin Mortier.

Erwin Mortier (1965) is de schrijver van een prachtig en indrukwekkend oeuvre. Hij debuteerde in 1999 met Marcel, een boek waarvoor hij de Debuutprijs kreeg. Voor zijn tweede roman, Mijn tweede huid, kreeg hij de Libris Literatuurprijs en de Gouden Uil. Daarna kwamen ondermeer Godenslaap, De spiegelingen en in 2020 De onbevlekte, een vervolg op zijn debuut Marcel. Hij was ook stadsdichter van de stad Gent en schreef essays, toneelstukken én vertalingen, ondermeer van Virginia Woolf.

Erwin Mortier woont in het Klein Begijnhof van Gent samen met zijn man, radiomaker Lieven Vandenhaute. We gingen zitten aan de eettafel die zich naast het salon bevindt. In het salon zag ik enkele boekenkasten en een grote foto van Gerard Reve.

Als grote fan van Erwin Mortier had ik een miljoen vragen, niet alleen over zijn drie boeken maar ook over hoe hij te werk gaat als schrijver. Ons gesprek gaat over de organisatie van zijn boekenkast en zijn archief als schrijver, over de eerste keer dat hij trillend van opwinding Reve las en over zijn avonturen in de gemeentelijke bibliotheek. Hij vertelt ook over de ontroerende reactie van zijn vader toen Erwin afgestudeerd was aan de universiteit.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Erwin Mortier.

“Kunst en literatuur zijn een soort exces, een vrije gift aan de toekomst en aan de mensheid.”

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET ERWIN MORTIER.

“Een bijdehante bibliothecaris in de dorpsbibliotheek waar ik mij als een houtworm doorheen werkte, duwde mij Virginia Woolf in handen. Ik was toen 16 – 17 jaar en ik was meteen verkocht door de exuberantie van die stijl en het schrijfplezier dat je vanaf de eerste bladzijden om de oren spat.”

Virginia Woolf: Orlando

“Je zou Bruno Schulz qua imaginaire rijkdom een soort Virginia Woolf on speed kunnen noemen.”

2. Bruno Schulz: De Kaneelwinkels

“Ik kan het nooit laten als ik op een oude boekenmarkt het verzameld werk van Zbigniew Herbert zie liggen, om het dan toch mee te nemen terwijl ik het zelf al heb. Ik kan het niet daar laten liggen.”

3. Zbigniew Herbert: Meneer Cogito

LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET ERWIN MORTIER.