Willy, 28.08.2020
Franky De Smet – Van Damme was ook te gast in een extra aflevering van mijn podcast ‘drie boeken’ naar aanleiding van mijn start bij het digitale radiostation Willy.
drie boeken #43: Franky De Smet – Van Damme
Dit is een extra aflevering naar aanleiding van de start van Wim Oosterlinck bij digitaal rockstation Willy.
“Het nummer Black Fuel van Channel Zero was een aanklacht tegen het systeem, en als ik zie wat ik graag lees, dan is dat bijna elke keer een soort verduidelijking daarvan.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met franky de smet – van damme.
Dit is een extra aflevering naar aanleiding van de start van Wim Oosterlinck bij digitaal rockstation Willy.
Franky De Smet – Van Damme (1969) is de zanger van de grootste metalband ooit in Vlaanderen: Channel Zero. Channel Zero werd beroemd met hits als Help, Suck My Energy en Black Fuel, een nummer waarover het even gaat in ons gesprek. Hij heeft ook een eigen bier: Turbeau Noir.
We hadden afgesproken bij hem thuis in Brugge. We zaten in de woonkamer, waar wat reclamepanelen staan voor zijn bier – reclamepanelen in de vorm van gitaren – en met een gigantische televisie die hij ooit gewonnen heeft op Qmusic (!), vertelde hij achteraf.
Franky De Smet – Van Damme heeft drie boeken gekozen met een politiek-maatschappelijke inslag. En als hij begint te vertellen, dan is hij een spraakwaterval. Luister mee naar de passie en de kwaadheid van deze man. Over de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten, over wat er mis is met het globale financiële systeem. En over waar die kwaadheid bij hem persoonlijk vandaan komt.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Franky De Smet – Van Damme.
Luister hier naar de podcast Drie boeken met FRANKY DE SMET – VAN DAMME.
Abonneer je hier nu gratis op de podcast
1. Richard A. Clarke: Tegen Alle Vijanden
“Dit zijn de echte Che Guevara’s van vandaag. Mensen als Oliver Bullough. En dit boek leest als een roman”
“Tegen alle vijanden van Richard A. Clarke legt heel duidelijk uit hoe de wetgeving in de VS na 9/11 volledig aangepast is; en alles waar Edward Snowden tegenaan schopt, is daar wetmatig vastgelegd.”
3. Edward Snowden: Onuitwisbaar
Luister hier naar de podcast Drie boeken met FRANKY DE SMET – VAN DAMME.
en abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Yuval Noah Harari: 21 lessen voor de 21ste eeuw
-Stephen King
-Jim Marss: Regeren Vanuit Het Duister
-Hans Blix: Missie Irak
-Naomi Klein: The Shock Doctrine
-Bill Browder: Vijand van de Russische staat
-Karen Dawisha: Putin’s Kleptocracy: Who Owns Russia?
-Lucy O’Brien: Madonna: Like an Icon
-Bono over Bono. Gesprekken Met Michka Assayas
-Banksy. Wall and Piece
Links:
-de website van Channel Zero
-Channel Zero: Black Fuel
–Turbeau Noir (bier)
-Podcast Fleddy & Flanky
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
drie boeken #44: Raymonda Verdyck
“Als mijn ouders niet goed wisten waar ze hun dochter moesten vinden, dan kwamen ze onder de tafel in de living kijken en daar lag ik, op een kussen met een boek.”
LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET raymonda verdyck.
Raymonda Verdyck (1955) is afgevaardigd bestuurder van het GO! onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap. Eerder was ze lerares Zedenleer en werkte ze ondermeer voor de dienst jeugd van de Vlaamse gemeenschap.
Voor deze aflevering ging ik haar thuis opzoeken in Strombeek-Bever, waar ik meteen boeken zag staan in een kast én onder het glas van de salontafel. We gingen op het terras zitten om over boeken en lezen te praten. Ze vertelde over de speciale plek waar ze zich als jong meisje verstopte om te lezen, over het boek dat haar moeder haar gaf, over haar band met Zuid-Afrika en haar ontmoeting met Nelson Mandela.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Raymonda Verdyck.
LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET RAYMONDA VERDYCK.
Abonneer je hier nu gratis op de podcast
“Je kan je zoveel directer inleven in dingen die beschreven worden in boeken dan wanneer ze gevisualiseerd worden door de beeldcultuur. En dat is iets van een ongelooflijke schoonheid, waarvan ik graag heb dat jonge mensen het meekrijgen.”
1. Irvin D Yalom: Het raadsel Spinoza
“Dat is het mooie beeld in De stad der blinden: de ogen worden de innerlijke spiegel: hoe zit het met mijn binnenkant, wie ben ik als mens, kan ik mijzelf letterlijk in de spiegel bekijken?”
2. José Saramago: De stad der blinden
“Ik heb Het Huis van Mama Pondo enkele keren opzij moeten leggen omdat het mij zo pakte: de beschrijving van de gruwelijkheid van wat de ene mens de andere mens kan aandoen gewoon omdat die een andere huidskleur heeft.”
3. Aster Berkhof: Het Huis van Mama Pondo
LUISTER HIER NAAR DE PODCAST DRIE BOEKEN MET RAYMONDA VERDYCK.
en abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Willy Vandersteen: De Rode Ridder (stripreeks)
-Benedictus de Spinoza
–José Saramago: De stad der zienden
-José Saramago: Alle namen
-Isabel Allende
-Sander Kollaard: Uit het leven van een hond
-Rutger Bregman: De meeste mensen deugen
-Carlos Ruiz Zafón
-Stephan Enter: Grip
-Aster Berkhof: Veel geluk, professor!
-Clem Schouwenaars
-Amos Oz
Links:
–GO! onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap
-Raymonda Verdyck op twitter
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
drie boeken #42: Roos Van Acker
“Het eerste boekje dat ik van mijn grootvader Georges gekregen heb, was Mieke Maaikes obscene jeugd van Louis Paul Boon. Ik was 14 jaar.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met roos van acker.
Roos Van Acker (1976) is bekend als presentatrice van ondermeer Expeditie Robinson en Peking Express. Wij kennen elkaar als collega’s bij Studio Brussel, waar we jarenlang samen op hetzelfde bureau zaten. We hebben ook verschillende keren samen gepresenteerd. Roos Van Acker was ook zangeres bij de groep Eden.
We hadden afgesproken thuis bij Roos in Mechelen, in de grote loft waar ze sinds kort weer alleen woont. Een gebouw dat ooit van een nicht van Hugo Claus was die er kunst in tentoonstelde.
Ons gesprek ging over haar liefde voor poëzie, die deels van haar grootvader kwam, een bijzondere figuur die haar zelfs introduceerde in het werk van Louis Paul Boon. Over hoogsensitiviteit. Over seks. En ze haalt er zelfs haar licentiaatsthesis bij.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Roos Van Acker.
Luister hier naar de podcast Drie boeken met roos van acker.
Abonneer je hier nu gratis op de podcast
“Ik denk soms dat ik zo slecht zie doordat ik als kind in mijn bed altijd las met slecht licht. Ik heb -10 van dioptrie.”
- Paul Biegel: De tuinen van Dorr
“Gedurende de lockdown heb ik besloten om mijn eigen weg te gaan en niet meer samen te zijn met mijn lief, en toen heb ik meteen teruggegrepen naar een werk van Herman De Coninck.”
2. Herman De Coninck: De lenige liefde
“De titel Suikerspin is mierzoet, maar wat een vettig boek. Vuil, naturalistisch, pijnlijk, maar zo grappig. De vuiligheid druipt van die woorden af.”
3. Erik Vlaminck: Suikerspin
Luister hier naar de podcast Drie boeken met roos van acker.
en abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Donna Tartt: de verborgen geschiedenis
-Georges Van Acker: Bezeten van Vrijheid
-Georges Van Acker: Naakte woorden
-Louis Paul Boon: Mieke Maaike’s obscene jeugd
-Thea Beckman
-Anthony Horowitz: Publieke vijand nummer twee
-Marisha Pessl
-Roald Dahl: De griezels
-Roald Dahl: Matilda
-Roald Dahl: Sjakie en de chocoladefabriek
-Roald Dahl: De GVR
-Roald Dahl: Oom Oswald
-Roos Van Acker: De Conincklijke poëtica. De literaire opvattingen van Herman De Coninck
-Judith Herzberg
-Herman De Coninck: Intimiteit onder de melkweg
-Herman De Coninck: De flaptekstlezer
-Herman De Coninck: De vliegende keeper
-Herman De Coninck: Over Marieke van de bakker
-Herman De Coninck: Nog een geluk dat
-Kristien Hemmerechts
-Jeroen Brouwers: Cliënt E. Busken
-Erik Vlaminck: Brandlucht
-Tom Lanoye: Kartonnen dozen
–Dimitri Verhulst: De intrede van Christus in Brussel
-Renate Breuer
-Fleur Van Groningen: Leven zonder filter
-Jan Storms: Destructieve relaties op de schop
-Deepa Anappara: Djinn patrouille op de Paarse Lijn
Links:
-de opleiding Media en Entertainment Business bij Thomas More in Mechelen
-Grant Lee Buffalo: Fuzzy
-Coldplay: Parachutes
-Roos Van Acker op facebook
“Mijn pa noemde sandwiches ‘puntbroodjes’. Mensen noemden mij de omhooggevallen chichitrut van Van Acker omdat ik te correct praatte, te Nederlands.”
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
gelezen: Thomas Rosenboom: De grote ronde. Een wandeling.
De Nederlandse uitgeverij Van Oorschot heeft een reeks wandelboekjes uitgegeven. Onder de noemer Van Oorschot Terloops neemt een auteur de lezer mee op zijn of haar favoriete wandeling.
Ik heb net (in de zetel) De grote ronde van Thomas Rosenboom gelezen. Hij beschrijft zijn dagelijkse wandeling door Amsterdam: van de Oudezijds Voorburgwal waar hij woont, naar het Ij, het station, en terug langs de Prinsengracht en de Amstel. Onderweg heeft hij zijn dagelijkse ontmoeting met de naakte lezende man, de toeristen en de Jaguar (de auto, niet het gelijknamige roofdier). Hij wijdt uit over de vogels in de stad, én vertelt wat de wandeling de afgelopen jaren voor zijn schrijven betekende:
“Aangezien mijn vaste route geen enkele afleiding bood of aandacht vroeg, kon ik mij optimaal concentreren op het verhaal, en zonder nog veel van de omgeving gewaar te worden zonk ik dan al fabulerend weg in formuleren (…) Al bewegend kreeg ik veel makkelijker en meer ideeën dan gezeten aan mijn bureau, en zo vond ik onder het lopen nu eens een soepeler overgang tussen de scènes, dan weer een betere volgorde en soms ook, behalve losse zinnen, hele verhaallijnen of romanonderwerpen.” (p. 27-29)
De grote ronde, met zijn prachtige cover (een hond op een boot), bevat naast de tekst ook foto’s van onderweg en zelfs een kaartje door de auteur zelf getekend. Het boekje past in je binnenzak, om de wandeling helemaal zelf mee te volgen, wat ik dus niet gedaan heb.
De andere Van Oorschot-wandelboekjes zijn van Gerbrand Bakker, Bregje Hofstede en Marjoleine de Vos. Ik heb mijn exemplaartje gekocht in boekhandel Limerick in Gent.
gelezen: Tracy Johnson & Alan Burns: Morning Radio. A Guide To Developing On-Air Superstars.
Eentje voor de radiomakers. Net herlezen: Morning Radio, het beste radioboek ooit. De auteurs leggen van naaldje tot draadje uit hoe je als programmadirecteur met presentatoren aan de slag gaat, hoe een ochtendploeg werkt, hoe je een programma opbouwt. ‘Preparation, concentration and moderation’ staan centraal. Over humor, emotie, telefoneren, een band maken met je publiek, maar ook over research, vergaderen en nieuw talent aannemen.
Tussen de regels lees je voortdurend dat radio een job is. Niks is toeval; succes wordt bedacht, voorbereid en geproduceerd. Dit boek ademt inzet, ernst en ambitie. Professionaliteit is een vanzelfsprekendheid. Twintig jaar oud maar nogmaals: het beste radioboek ooit. Bijbel voor radiofreaks.
gelezen: Aan een karakter. Brieven aan Jeroen Brouwers
Op 30 april 2020 is Jeroen Brouwers tachtig geworden. Voor zijn verjaardag heeft zijn uitgeverij Atlas Contact een boek uitgebracht met 26 brieven van kunstenaars en schrijvers. Een boek dat het meesterschap van de jarige bewijst door zijn eigen wisselende kwaliteit: een brief schrijven, laat staan een boek, vergt vakmanschap, en dat is niet elke feestvierder gegeven.
De brieven komen van collega-schrijvers, vrienden, bewonderaars en kennissen, verschillende onder hen hebben met Brouwers al lang geen contact meer gehad. Er zijn mooie brieven van fotograaf Stephan Vanfleteren en van Dimitri Verhulst, er is een prachtige, diep ontroerende brief van acteur Dirk Roofthooft. En er zijn iets minder interessante brieven van mensen die proberen om de grootmeester zelf uit te hangen, via zinnen volgestouwd met citaten uit zijn werk. Exact wat ik ook zou doen.
Als je brieven wil lezen, lees dan liever de brievenboeken van Jeroen Brouwers zélf. Ze heten Kroniek van een karakter (vandaar de titel ‘Aan een karakter’). Ze zijn schitterend, grappig, meesterlijk, kortom: een grote aanrader. Nog meer na lezing van dit huldeboek.
“Je wordt 80, jandorie.
De vader die ik niet heb te vermoorden wordt tachtig.
Zoals ik het mij voorstel heb je zin om de kaarsen op jouw verjaardagstaart uit te pissen.” (Dimitri Verhulst, p. 170)
gelezen: Roland Jooris: Als het dichtklapt
Als het dichtklapt is een dichtbundel van Roland Jooris uit 2005. Jooris is de meester van de sfeerschepping met een minimum aan woorden. De ultieme verdichting van de taal. In zijn – vaak korte – gedichten is er sprake van tijd, duizeling, schemering en vervaging. Hij laat in deze bundel oude dozen geuren, snaren spannen, poëzie schuren. Fabelachtige dichtkunst.
Een gedicht uit de cyclus Onderdak:
Vorm
Onuitgesproken in een klomp
hebben vingers de aarde
gemompeld
We hebben het ongrijpbare
steeds vaster binnenwaarts
geduwd
Het valt te raden hoe
in gebaldheid huilen schuilt
alsof het schoonheid is
(p. 43)
Ik heb deze bundel ontleend in stadsbibliotheek De Krook in Gent.
drie boeken #41: Koen Vanmechelen
“Ik kom uit een intellectuele familie, een familie waar het boek heel erg aanwezig was. Op cadeautjesdag was er altijd een boek bij. En een boek was een teken van kennis.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Koen Vanmechelen.
In deze aflevering is mijn gast kunstenaar Koen Vanmechelen (1965). Zijn bekendste kunstproject is The Cosmopolitan Chicken Project, waarin hij probeert om via het kruisen van kippenrassen tot een soort kosmopolitische kip te komen. Hij schildert, maakt conceptuele kunst en gaat spreken overal in de wereld. Zijn kunst gaat over identiteit en diversiteit en hij werkt voortdurend op het snijpunt van kunst, natuur en wetenschap. Ons gesprek vond plaats in LABIOMISTA, op het terrein van de oude zoo van Zwartberg in Genk. LABIOMISTA is behalve het atelier en de werkplaats van Koen Vanmechelen ook een enorm park met kunstwerken, een stuk wildernis én een bibliotheek. Ons gesprek gaat over zijn dyslexie en wat hem dat opgeleverd heeft in het leven. Koen Vanmechelen vertelt over de functie van kunst in de samenleving, over zijn vader die boeken verslond en over een opslagplaats vol boeken die hij bijna vergeten was. Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Koen Vanmechelen.Luister hier naar de podcast Drie boeken met Koen Vanmechelen.
Abonneer je hier gratis op de podcast
of via Spotify
“Van in het begin van mijn carrière als kunstenaar ben ik het podium opgegaan, ben ik lezingen beginnen te geven. Ik ben daar goed in geworden, en dat komt door mijn dyslexie. Heel dikwijls is je zogezegde handicap ook je voordeel.”
“Paul Kingsnorth maakt in Savage Gods een ode aan de kunsten, en hoe de kunsten de wereld kunnen veranderen.”1. Paul Kingsnorth: Savage Gods
2. Joseph Conrad: Heart of Darkness
“We zijn als mensen verhalenvertellers, en daarin kom ik heel sterk met John Gray overeen: er is maar één waarheid en dat is de natuur. Dat is het enige ijkpunt dat we hebben. Al de rest is fictie.”3. John Gray: Straw Dogs
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Koen Vanmechelen.
Abonneer je hier gratis op de podcast
of via Spotify De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden: -Paul Kingsnorth: Beast –Yuval Noah Harari -Gregie De Maeyer –Geerdt Machiels Links: –Koen Vanmechelen –Labiomista –de columns van Koen Vanmechelen in Het Belang van Limburg
“Ik ben een positief denkende mens maar ik zoek ook het conflict. We hebben de kooi en de vrijheid. Kunst is het orakel van Delphi, het laat je twee kanten zien.”Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
gelezen: Willem Elsschot: Villa des Roses
Ik heb de debuutroman van Willem Elsschot uit 1913 gelezen: de heerlijke klassieker Villa des Roses.
Villa des Roses gaat over een aftands pension in Parijs uitgebaat door mevrouw Brulot, die een aapje als huisdier heeft en een man. Zij leidt het pension met een slinkse gierigheid: ze probeert zoveel mogelijk extra geld te slaan uit haar klanten door allerlei trucjes te gebruiken. Zo bespaart ze op het levensonderhoud van de hoogbejaarde kleptomane madame Gendron door uitstapjes te factureren die niet plaatsvinden, door haar eau de cologne te vervangen door water en haar poederdoos te vullen met aardappelmeel.
Het hoofdverhaal gaat over het nieuwe dienstmeisje Louise, die weduwe is, een zoontje heeft en verliefd wordt op één van de gasten: de Duitser Grünewald. Maar het zijn vooral de nevenverhalen die het boek onweerstaanbaar maken: het voortdurende gesjoemel van mevrouw Brulot, de jammerlijke dood van Gustave Brizard, de appelsienendiefstal van madame Gendron.
In zijn nawoord noemt Elsschotkenner Eric Rinckhout Villa des Roses een boek over bedrog en hypocrisie. Het allegaartje van gasten in het pension wordt door Elsschot geniaal grappig getekend, in zijn gekende droge stijl. Ondanks de hoge leeftijd van het boek blijft Villa des Roses een geweldige aanrader. Elsschot in de roos.
Ik heb Villa des Roses ontleend in stadsbibliotheek De Krook in Gent. Recent las ik van Willem Elsschot ook Kaas en Lijmen/Het been.
gelezen: Louis Paul Boon: Mieke Maaike’s obscene jeugd
Eindelijk gelezen: Mieke Maaike’s obscene jeugd, de beruchte roman van de Aalsterse schrijver Louis Paul Boon uit 1972. Berucht voor zijn schunnigheid. (het boek én de schrijver) Het exhibitionistische, vroegrijpe hoofdpersonage Mieke Maaike vertelt over haar erotische avonturen met vaders van vriendinnetjes, jonge jongens, getrouwde mannen, pastoors en al het mannelijks dat op haar pad komt.
Louis Paul Boon heeft duidelijk bijzonder veel schrijfplezier beleefd aan dit boek. Het zit vol grappige elementjes en seksuele woordspelingen, maar de basis is pure porno, met de ene uitspatting en perversiteit na de andere. Er wordt gevoeld gelikt gevingerd geneukt geplast gespoten. Bovendien speelt het grootste deel van het verhaal zich af tussen Mieke Maaikes negende (!) en haar zestiende jaar, en dat heet: pedofilie.
Op de achterflap wordt het boek “frivool-erotisch” genoemd maar dat is een complete miskenning van de zware pornografie die van de pagina’s spat. Mieke Maaike’s obscene jeugd bevat naast pedofiele scènes ook incest, sadisme en enkele vormen van kindermisbruik. Het is bij momenten schokkend. Bedacht en geschreven door een volwassen man, is deze roman eigenlijk kinderporno.
In zijn schitterende, hilarische voorwoord uit 2018 vertelt Ilja Leonard Pfeijffer dat de scènes in het boek zò grotesk en bij de haren getrokken zijn, dat het als een parodie kan gezien worden, een pastiche, een satire. Maar dat het tegelijk vooral keiharde porno is. Dat het boek omwille van de leeftijd van het hoofdpersonage nu niet meer uitgegeven zou kunnen worden.
Ik heb dit boek ontleend in stadsbibliotheek De Krook in Gent. Eerder las ik van Boon ook De Kapellekensbaan en Mijn kleine oorlog.
drie boeken #40: Brigitte Herremans
“In de cel in Israël had ik gelukkig een boek bij waarin ik even kon vluchten, zodat ik het mij niet té hard aantrok.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Brigitte Herremans.
Brigitte Herremans (1979) is Midden-Oosten-experte. Ze heeft Oosterse talen en culturen en internationale politiek gestudeerd. Ze was beleidsmedewerker bij Pax Christi en Broederlijk Delen en kwam even midden in een storm terecht toen de uitreiking van een prijs die ze kreeg van Pax Christi niet kon doorgaan in de Dossinkazerne in Mechelen. Hoe dat precies in elkaar zat, vertelt ze zelf in deze aflevering.
Op dit moment werkt ze als onderzoeker aan het Mensenrechtencentrum van de Universiteit Gent, waar ze onderzoek doet naar de rol van kunst in het conflict in Syrië.
We hebben met elkaar gepraat in het huis in Mariakerke bij Gent waar ze woont met haar man en hun zoon en dochter. We gingen zitten in de werkkamer van Brigitte, naast een indrukwekkend hoge en volle boekenkast.
Ons gesprek ging over haar passie voor het Midden-Oosten en waar die vandaan komt, over de eenzame plek waar ze als kind het meest gelezen heeft én over het boek dat haar redding was toen ze in Israël in de gevangenis zat.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Brigitte Herremans.
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Brigitte Herremans.
of abonneer je hier gratis op de podcast
“Mijn moeder kon met veel empathie vertellen over Madame Bovary, over Anna Karenina. Dat waren voor mij heldinnen, bedenkelijke heldinnen wel, maar toch personages waarbij ik mij iets kon voorstellen. Ook Toni Morrison vond zij een zeer inspirerende vrouw.”
1. Toni Morrison: Beminde
2. Hisham Matar: De terugkeer
“Het mooie aan Potok is dat hij een gemeenschap waar veel clichés over bestaan menselijk maakt. Hij geeft er een inkijk in die ontzettend mooi is.”
3. Chaim Potok: Uitverkoren
“Ik koop Uitverkoren massaal op in Oxfam-Wereldwinkels en geef het heel vaak cadeau aan vrienden.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Brigitte Herremans.
of abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Riad Sattouf: De Arabier van de toekomst (graphic novel)
-Joann Sfar: De kat van de rabbijn (graphic novel)
-Hiroshima (graphic novel)
-Erwin Mortier: De Onbevlekte
-De Sprookjes van Grimm
-Kuifje (stripreeks)
-Astrid Lindgren: Pippi Langkous
-Thea Beckman
-Saadallah Wannous
-Dima Wannous: De opgejaagden
-Elif Shafak
-Gustave Flaubert: Madame Bovary
-Lev Tolstoj: Anna Karenina
-François Mauriac: Thérèse Desqueyroux
-André Malraux
-Homeros: Odyssee
-Hisham Matar: In the country of men
-Hisham Matar: Anatomie van een verdwijning
-James Joyce
-Jos Geysels
-Ahmet Altan: Ik zal de wereld nooit meer zien
-Viktor Frankl: De zin van het bestaan
-Zadie Smith
-Amos Oz
-Mahmoud Darwish
-David Grossman
-Brigitte Herremans: De mens in opstand
-Albert Camus: L’Homme révolté
-Chaim Potok: The chosen
-Chaim Potok: Mijn naam is Asjer Lev
-Orhan Pamuk: Dat vreemde in mijn hoofd
-Ta-Nehisi Coates: The Water Dancer
-Ludo Abicht: De eeuwige kop van jood. Een geschiedenis van het antisemitisme.
“Vertier hoeft niet noodzakelijk buiten het Midden-Oosten gezocht te worden. (lacht)”
Links:
-Brigitte Herremans bij het Human Rights Centre van de Universiteit Gent
-Brigitte Herremans op twitter
–Podcast Justice Visions met Brigitte Herremans
-De podcast ‘drie boeken’ met Joël De Ceulaer
-De podcast ‘drie boeken’ met Tom De Cock
Steun deze podcast en klik hier voor één maand De Morgen digitaal gratis!
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
gelezen: J.M.G. Le Clézio: Refrein van de honger
Refrein van de honger is een roman uit 2008 van de Franse schrijver Jean-Marie Gustave Le Clézio, die in datzelfde jaar de Nobelprijs voor literatuur kreeg.
Het is het verhaal van Ethel, die in Parijs woont en ziet hoe haar rijke familie langzaam alles verliest. Eerst loopt het financieel mis, daarna breekt de tweede wereldoorlog uit en moeten ze van de hoofdstad vluchten naar Nice, waar ze armoede en zelfs honger lijden.
De familie van Ethel verliest niet alleen haar rijkdom en huis, maar ze verliezen ook hun eer en hun positie in de rijke Parijse milieus; Ethel verliest haar dromen en ze ontdekt gaandeweg de zwakheid van haar ruziënde ouders.
Le Clézio beschrijft in dit boek de Franse samenleving in aanloop naar en tijdens de tweede wereldoorlog, steeds bekeken vanuit de opgroeiende Ethel en haar gevoelsleven. Een centrale positie in het boek krijgt de Vélodrome d’Hiver, de velodroom waar de buitenlandse joden van Parijs in juli 1942 na een razzia bijeengebracht werden om van daaruit naar de uitroeiingskampen te worden gedeporteerd. Ook het muziekstuk de Bolero van Ravel is belangrijk; het lijkt in dit boek de oorlog te symboliseren:
“De Boléro is geen willekeurig muziekstuk. Het is een profetie. Het vertelt de geschiedenis van een woede, een honger. Als het in alle heftigheid eindigt, is de stilte die volgt verschrikkelijk voor de verdoofde overlevenden.” (p. 184)
Refrein van de honger is een fijn en indrukwekkend boek dat getuigt van een rustig, beheerst meesterschap. De Franse titel is Ritournelle de la faim. Ik heb het boek ontleend in stadsbibliotheek De Krook in Gent.
gelezen: Charles Dickens: Grote verwachtingen
Ik heb Great expectations gelezen, de grote klassieker uit 1860-1861 van de Britse schrijver Charles Dickens. Het verscheen oorspronkelijk in afleveringen in zijn eigen tijdschrift All the Year Round.
Grote verwachtingen is het verhaal van de weesjongen Pip, die opgroeit bij zijn hardvochtige zuster op het arme platteland van het 19de eeuwse Engeland, tot hij een mysterieus fortuin tot zijn beschikking krijgt. Hij verhuist naar de grootstad Londen om daar zijn ‘grote verwachtingen’ waar te maken.
Het verhaal is spannend, grappig en ontroerend, de opbouw indrukwekkend. Dickens is een meester in het beschrijven van locaties en landschappen. Hij maakt een schitterend contrast tussen het mooie, rustige platteland en de vuile, jachtige stad.
Maar het strafste aan dit boek zijn wellicht de personages: elke figuur is briljant bedacht en tot in de fijnste details beschreven. De oude juffrouw Havisham, de mooie Estella, Pips zus mevrouw Joe Gargery en haar zachtaardige man Joe, de hatelijke werkman Orlick, de zwerver Magwitch, de advocaat Jaggers. Elk personage is onvergetelijk. Het is een encyclopedie van menselijke zwakte, hoogmoed, kortzichtigheid en grootsheid.
Great expectations gaat over liefde, armoede en rijkdom, geluk en ongeluk en wordt beschouwd als één van de beste romans uit de wereldliteratuur. Ik heb het ontleend in stadsbibliotheek De Krook in Gent.
gelezen: Roald Dahl: De fantastische Meneer Vos
Nog een Roald Dahl voorgelezen aan mijn dochter Roos (en zo ook zelf ontdekt). Fantastic Mr Fox verscheen in 1970 en gaat over de vader van een familie vossen die erin slaagt om voedsel te stelen onder de ogen van zijn aartsvijanden: de boeren Bolus, Bits en Biet. Zij proberen de vossenfamilie met de grote middelen uit te roeien.
De fantastische Meneer Vos is een heerlijk verhaal vol fantasie en met een weinig glorieuze rol voor de agrarische sector. Eerder lazen we ook al Matilda, Sjakie en de chocoladefabriek, Joris en de geheimzinnige toverdrank, De Griezels, De reuzenperzik, De giraffe, de peli en ik, De GVR en Daantje, de wereldkampioen. (En nu zijn de Roald Dahls tijdelijk op. Heksen vindt Roos te griezelig.)
drie boeken #39: Siegfried Bracke
“Ik ben tot het inzicht gekomen dat boeken gebruiksvoorwerpen zijn en dat je daarmee omgaat zoals met andere gebruiksvoorwerpen, dat je die dus ook weggooit.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Siegfried Bracke.
Siegfried Bracke (1953) is erevoorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, ex-gemeenteraadslid van de stad Gent en oud-journalist bij de VRT. Hij is op dit moment nog steeds lid van de partij N-VA.
Ik heb hem thuis bezocht in het centrum van Mol. Het eerste wat je ziet als je het huis binnenkomt, is een boekenkast rechts in de inkomhal. We hebben gepraat op het terras achter het huis, vandaar de fluitende vogeltjes op de achtergrond.
Ons gesprek ging over Hugo Claus, over wie Siegfried Bracke vol vuur en enthousiasme spreekt. Hij kiest een politiek boek en vertelt dat hij noch de politiek, noch de journalistiek mist. En op het einde van de aflevering heeft hij het ook eventjes over het belang dat kennis speelde in zijn eigen opvoeding.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Siegfried Bracke.
“Ik heb drie boeken gekozen waarvan de gemeenschappelijke noemer een virus is.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Siegfried Bracke.
of abonneer je hier gratis op de podcast
“De Geruchten is het boek dat ik zelf al het meest heb gelezen, 15 à 16 keer. Ik vind het het magnum opus van Hugo Claus. De Geruchten is poëzie, Grieks drama, Claus op zijn aller-allerbest.”
1. Hugo Claus: De Geruchten
“Een boek over schuld en hoe dat politiek wordt vertaald. Als je wil weten hoe partijpolitiek werkt, lees dan De dokter is uw kameraad niet.”
2. Louis Van Dievel: De Dokter is uw kameraad niet
3. José Saramago: Het Verzuim van de dood
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Siegfried Bracke.
of abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Fjodor Dostojevski
-Hugo Claus: Het verdriet van België
-Homerus: Ilias
-Hugo Claus: De Metsiers
-Hugo Claus: De Oostakkerse gedichten
-Robert Harris: Cicero
-Robert Harris: De Officier
-Theodore Dalrymple: Leven aan de onderkant
Links:
–de website van Siegfried Bracke
-de website van De Slegte
–de laudatio van Siegfried Bracke voor De dokter is mijn kameraad niet
“Ik kom uit een gezin waar kennis verschrikkelijk hoog aangeschreven stond.”
Steun deze podcast en klik hier voor één maand De Morgen digitaal gratis!
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
drie boeken #38: Heidi Lenaerts
“Toen ik een klein kindje was, wou ik een boekenkast met een ladder en een zithoek, en die droom is nu uitgekomen.”
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Heidi Lenaerts.
Ik was voor deze aflevering thuis bij Heidi Lenaerts (1975), presentatrice bij Klara. Vroeger werkte ze ook voor Ketnet en bij Studio Brussel, waar wij jarenlang samen het bekroonde ochtendprogramma hebben gepresenteerd.
Als je binnenkomt in het ‘zeehuis’ van Heidi en haar man Ronald Verhaegen, in de Belle Epoque wijk van de stad Oostende, is het eerste wat je ziet de enorme, op maat gemaakte boekenkast. Heidi vertelt er in deze aflevering alles over. Er staan ook massa’s boeken op de kamer van hun dochters Lily Rose en Bonnie Lotta, in het toilet, en in de muziekkamer van Ronald staan de muziekbiografieën.
We hebben gepraat over Heidi’s liefde voor Parijs en voor Jane Birkin, en op welke manier ze voor zichzelf kracht put uit de levensloop van Frida Kahlo. Ze werd even emotioneel toen ze vertelde over Thomas Blondeau, de Vlaamse schrijver die veel te vroeg gestorven is.
Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Heidi Lenaerts.
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Heidi Lenaerts.
of abonneer je hier gratis op de podcast
“Jane Birkin heeft haar overleden dochter Kate in mijn boek getekend.”
1. Jane Birkin & Gabrielle Crawford: Attachments
“Als Frida Kahlo in bed lag omdat er weer iets scheelde, dan nog deed ze haar mooiste kleed en haar ringen aan en haar lange haar omhoog met vlechten en bloemen in. Ik ben zelf chronisch ziek, ik heb reuma, dus ik moet voortdurend medicatie nemen, waarschijnlijk tot het einde van mijn leven. En Frida Kahlo geeft mij inspiratie, ik word daar blij van, ik vind het sterk dat ze dat deed.”
2. Claire Wilcox: Frida Kahlo. Making Her Self Up
“Ik heb Thomas Blondeau gezien in september, hij is gestorven in oktober, we hebben toen heel lang gebabbeld, en het ging erover dat hij zich zo goed voelde, dit boek werd ook zo goed gerecenseerd, en dan ineens, een maand later…. Het was voor mij de eerste keer dat de dood zo dichtbij kwam.”
3. Thomas Blondeau: Het West-Vlaams Versierhandboek
Luister hier naar de podcast Drie boeken met Heidi Lenaerts.
of abonneer je hier gratis op de podcast
De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:
-Koen Peeters: Kamer in Oostende
-Eric de Kuyper
-Claude Blondeel: Oostende & Compagnie
-Mars: La Vie d’Ostende
-Jan van Dorp: Flamand des vagues
-Jennifer Vrielinck: Ondine
-Leo Tolstoj: Anna Karenina
-John Green
-Roald Dahl: De Griezels
-Anne Frank: Het Achterhuis
-Elena Favilli: Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes
-Janny Van der Molen: Buiten is het oorlog: Anne Frank en haar wereld
-Reni Eddo-Lodge: Why I’m No Longer Talking to White People About Race
-Ta-Nehisi Coates: Tussen de wereld en mij
-Scarlett Curtis: Feminists Don’t Wear Pink (and Other Lies)
-Brené Brown: De kracht van kwetsbaarheid
-Susan Cain: Quiet
-Dorothy Parker
-Jean-Paul Sartre
-Simone de Beauvoir
-Yasmin Zeinab: Sundays in Paris
-Leila Slimani: Een zachte hand
-Lindsey Tramuta: The New Parisienne
-Thomas Blondeau: eX
-Thomas Blondeau: Donderhart
-Donna Tartt: The Goldfinch
–Roderik Six: De boekendokter
-Samuel Beckett
-Martha Gellhorn: De ogen van miljoenen. Brieven 1930-1996.
-Ernest Hemingway
-Arnon Grunberg: Tirza
-Connie Palmen: I.M.
-Connie Palmen: De vriendschap
-Elena Ferrante: De geniale vriendin
Links:
-Heidi Lenaerts op instagram
-Heidi Lenaerts bij Klara
-film La Piscine
-boekhandel L’Ecume des pages in Parijs
-film Mrs. Parker and the Vicious Circle
–bibDaten in de bibliotheek van Oostende
-boekhandel Foyles in Londen
-boekhandel Daunt books in Londen
Steun deze podcast en klik hier voor één maand De Morgen digitaal gratis!
Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe
Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com Music promoted by https://www.free-stock-music.com Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
gelezen: Sander Kollaard: Uit het leven van een hond
Merkwaardig boekje; ik heb Uit het leven van een hond gelezen, de roman waarmee de Nederlandse schrijver Sander Kollaard de Libris Literatuur Prijs 2020 won.
Uit het leven van een hond is het verhaal van de alleenstaande verpleegkundige Henk van Doorn. Henk is 56 jaar en ontdekt dat zijn hond Schurk aan hartfalen lijdt. De ziekte van zijn hond doet hem nadenken over zijn eigen leven. Hij vertelt over zijn scheiding, de relatie met zijn broer en de liefde voor zijn nichtje Rosa. Je voelt hoe hij weinig aansluiting vindt bij mensen en graag in boeken vlucht. Het lijkt een eenvoudige schets van een gewone man met een klein leven, een bespiegeling over de tegenstelling tussen levenslust en de dood die steeds naderbij komt.
Merkwaardig aan dit boek is dat de titel (én de prijs die het kreeg) een verwachting van grootsheid schept, een dramatiek suggereert die nooit aanwezig is in het boek. Integendeel, wat Sander Kollaard net doet is elk mogelijk dramatisch cliché zorgvuldig uit de weg gaan. Alles wat je als lezer verwacht, en wat het geheel dramatisch kan maken, gebeurt niét. Daardoor is Uit het leven van een hond bij uitstek een anti-spektakelroman. Een verhaal over de kleinheid van een leven, met een onopvallende hoofdfiguur, een verhaal over een man met een hond, en een hart dat klopt.
“Het hart klopt, denkt Henk van Doorn als hij wakker wordt, en het bloed stroomt. Goedbeschouwd is dat het verstandigste wat je erover kunt zeggen.” (p. 9)
