De man van zangeres Hannelore Bedert, Stijn, overleed op 17 februari 2019 onverwacht aan hartfalen. Hij was 40 jaar. Hannelore bleef achter met hun twee kinderen: Hoppe en Polly. Voor het tijdschrift Libelle schreef ze een reeks columns over haar leven als alleenstaande moeder. Deze columns én enkele nieuwe teksten zijn nu gebundeld in een boekje met de hartverscheurende titel Hoelang gaat papa nog gestorven zijn?
De stukjes beschrijven de reacties van de kinderen op de dood van hun vader: de onverwachte, de verdrietige, de poëtische, de grappige, de geniale. “Jij mag geen hartgeval hebben, mama” (p. 57). Hannelore Bedert beschrijft hoe ze zelf omgaat met het verdriet, aan de hand van dagelijkse situaties en confrontaties, thuis en op straat, in het postkantoor of op het kerkhof. Het gaat over huilen en de eerste keer weer vrolijk zijn, over het woord ‘doodgraag’, over kerkhofvrouwen.
Een ontroerend boekje, met prachtige illustraties van Randall Casaer. Eerder las ik het mooie romandebuut van Hannelore Bedert: Lam.
“Wat wil ik soms keihard schelden, huilen en breken. Wat wil ik soms met heel mijn lijf aan de buitenwereld tonen hoe het verdriet mij in stukken scheurt.” (p. 36)
