drie boeken #30: Joël De Ceulaer

“Het echte leesplezier heb ik ontdekt in de middelbare school met 1984 van George Orwell, daar heb ik het genot ontdekt om op te gaan in een boek.”

Joël De Ceulaer (1964) is journalist en senior writer bij de krant De Morgen. Hij is één van de meest kritische stemmen in de Vlaamse journalistiek vandaag.

We hebben met elkaar gesproken midden in de coronacrisis, dus via videoconferentie. Joël De Ceulaer zat thuis aan zijn bureau in Merelbeke, ik thuis in Gent.

We spraken elkaar op de dag dat zijn boek De tragiek van de macht, een brief aan Bart De Wever verscheen. Hij vertelt ondermeer waarom Bart De Wever al jaren niet meer tegen hem spreekt. Hij spreekt over zijn drijfveer in de journalistiek, en met welke bekende televisiejournalist hij ooit de fakbar aan de KU Leuven runde.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Joël De Ceulaer.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Joël De Ceulaer.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Een basiskennis van de evolutietheorie is volgens mij onontbeerlijk als je wil deelnemen aan het maatschappelijke intellectuele debat. Je moet denk ik een jaar of drie à vijf van je leven investeren om die theorie echt te leren begrijpen.”

1. Daniel C. Dennett: Darwin’s Dangerous Idea

 

“Ik ben een groot liefhebber van de polemiek. (…) Schelden en op de man spelen heeft ons het prachtigste, meest fonkelende proza aller tijden opgeleverd.”

2. Gerrit Komrij: Dit helse moeras

 

“Ik heb heel intensief fictie gelezen van mijn vijftien tot mijn vijfendertig. Als een bezetene. Ik las bijna niets anders.”

3. Walter van den Broeck: Brief aan Boudewijn

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Joël De Ceulaer

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Nassim Nicholas Taleb: De Zwarte Zwaan

-Nassim Nicholas Taleb: Fooled by Randomness

-Nassim Nicholas Taleb: Skin in the Game

-Nassim Nicholas Taleb: Antifragiel

–Gerard Reve

–Jeroen Brouwers

-Harry Mulisch

-Willem Frederik Hermans

-William Boyd

-Paul Auster

-Umberto Eco

-Thea Beckman: Kruistocht in spijkerbroek

-Jan Terlouw: Koning van Katoren

-Godfried Bomans

-George Orwell: 1984

-Daniel C. Dennett: Consciousness Explained

-Rutger Bregman: De meeste mensen deugen

-Richard Dawkins: The Selfish Gene

-Steven Pinker

-Johan Braeckman: Darwins Moordbekentenis 

-Chris Buskes

-Griet Vandermassen

-William Golding: Lord of the Flies 

-Joël De Ceulaer: Denken als ambacht

-Maarten Boudry 

-Johan Braeckman & Maarten Boudry: De ongelovige Thomas heeft een punt

-Patrick Loobuyck 

-Etienne Vermeersch

-Lodewijk van Deyssel

-Benno Barnard

-Johan Anthierens

-Gerrit Komrij: Horen, zien en zwijgen

-Joël De Ceulaer: De tragiek van de macht. Een brief aan Bart De Wever

-Bart De Wever

-Jos Vandeloo

-Ward Ruyslinck

-Walter van den Broeck: Aantekeningen van een stambewaarder

-Chris De Stoop: De bres

-Chris De Stoop: Dit is mijn hof

-Chris De Stoop: Wanneer het water breekt

-Hugo Claus

–Jeroen Olyslaegers

–Joost Vandecasteele

 

Links:

–Joël De Ceulaer in De Morgen

–Joël De Ceulaer op twitter

“We moeten vrezen dat we over een jaar of vier in Vlaanderen bestuurd worden door een coalitie van N-VA en Vlaams Belang.”

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

2 juni 2020 door wimoosterlinck

Boekenporno – coronadagboek 4

Ik gluur met glazige ogen naar de foto’s. Zie ze staan, verleidelijk wachtend tot iemand ze uitkiest, meeneemt en betast. Sommige liggen al opengespreid. Ze zijn met honderden. Ze worden vastgenomen, gestreeld en opengetrokken door ongewassen handen, vuile vingers vol coronavirus. De goorste geheimen van hun intieme binnenste worden op straat gegooid.

Ik ben verslaafd aan boekenfoto’s op instagram. Ik heb de hele corona-lockdown lang naar rijen, stapels, hopen, kamers vol boeken gestaard. Naar gestileerde foto’s van kopjes koffie naast openliggende dagboeken. Naar duizend foto’s van de Trinity College Library in Dublin, wellicht de mooiste bibliotheek ter wereld.

Er is een boekenkast in de vorm van een piano. Cozy reading nooks en awesome attic libraries. Een Braziliaan met een baard post foto’s van een kopje thee en een boek op zijn e-reader. Hij noemt zich @beardbetweenthelines. De wulpse, monumentale trap van Livraria Lello in Porto. Een meisje in nylons dat in de meest bizarre houdingen boeken leest.

Toen de niet-essentiële winkels weer opengingen, een versoepeling van de maatregelen naar aanleiding van het coronavirus, ben ik meteen als een gek zo niet-essentieel mogelijk gaan shoppen. Terwijl mensen in dichte drommen stonden aan te schuiven voor Primark, Ikea en Action, ben ik naar mijn plaatselijke boekhandel getrokken, puur uit principe. Mondmasker op; er stond geen rij voor de ingang. Ik ben binnengegaan en heb rondgelopen, gesnuisterd en gebladerd, wat vòòr corona de normaalste zaak van de wereld was, en nu plots een luxe, een expliciet genot was geworden.

Ik ben naar huis gekomen met het boek Weersverwachting van Jenny Offill (de schuld van Joke Devynck en Liesa Naert), met De Petersburgse verhalen van Gogol (de schuld van Johan Sebastiaan Stuer), én met Pippi Langkous van Astrid Lindgren. Omdat mijn zevenjarige dochter al dagen zit te klagen dat haar boeken op zijn. First-world-coronaproblems.

En thuis was via de post het ultieme cadeau gearriveerd: Biblio-style. Een boek vol schitterende privé-bibliotheken, om trillend van genot door te bladeren. De auteurs konden binnenkijken bij boekenliefhebbers thuis: kunstenaars, schrijvers, verzamelaars. De schrijftafel van Karl Ove Knausgård staat erin, een Parijs appartement vol boeken, een geheime boekhandel in New York. Je kan staren naar de boekenkasten van Art Spiegelman en schrijver Jonathan Safran Foer. Het is subliem. Het is geil. Het is pure porno. Boekenporno.

De meest geweldige bibliotheek die erin staat? Het huis van twee Mexicaanse kunstenaars die een bibliotheek in beton hebben laten gieten. Een belachelijk cool geheel van trappen en betonnen boekenrekken. Droomplek. Ik wil ook zo’n betonnen bibliotheek. Ik wil ook zo’n huis. Maar ik heb helaas niet het budget van een Mexicaans kunstenaarskoppel. Misschien eens een succesvolle boeken-instagram beginnen. Of een podcast.

het boek Biblio-style

29 mei 20202 juni 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Barack Obama: Dreams from My Father

Herlezen: het eerste boek van Barack Obama, gepubliceerd in 1995, lang vòòr hij president van de Verenigde Staten werd. In Dreams from My Father, A Story of Race and Inheritance vertelt Obama over de eerste jaren van zijn leven en over de zoektocht naar zijn identiteit, naar zijn plaats als zwarte man in de Verenigde Staten, in een cultuur waarin een donkere huidskleur altijd onvermijdelijk met een problematiek geassocieerd wordt.

Het verhaal gaat van zijn jeugd in Hawaï en Indonesië naar zijn studententijd in New York en zijn werk als gemeenschapswerker voor de armere, zwarte gemeenschap van de South Side in Chicago, het begin van zijn politieke engagement.

In het derde deel van het boek gaat Obama op zoek naar zijn roots in Kenia, waar hij zijn familie bezoekt en het verhaal van zijn vader hoort, hoe Obama senior eigenzinnig vanuit zijn gemeenschap naar de Verenigde Staten verhuisde. Het boek stopt vòòr de politieke carrière van Obama begint. Op de laatste bladzijden vertelt hij nog net over zijn huwelijk met Michelle Obama.

Dreams From My Father is een monumentaal boek, een indrukwekkende tocht door het hoofd en het leven van één van de meest bewonderde en inspirerende mensen van onze recente geschiedenis. Qua opbouw is het een parel: het begint met een telefoontje dat meldt dat zijn vader gestorven is; het eindigt met Baracks bezoek aan het graf van zijn vader in Kenia, en een diepe bewustwording van zijn plaats in de samenleving. En dan is er de schrijfstijl van Obama die we kennen van zijn legendarische speeches: bevlogen, ideologisch, verhalen vertellend maar altijd met een hogere bedoeling. Nadruk op de hoop, het goede, het positieve in de mens.

Ik heb genoten van begin tot einde. Ik heb Dreams from My Father in kleine stukjes in het Engels gelezen, telkens voor het slapengaan. Nu begin ik aan The Audacity of Hope, zijn tweede boek. Intussen is het uitkijken naar Obama’s nieuwe boek over zijn presidentschap.

27 mei 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #29: Jonas Geirnaert

“Ik vind het heel boeiend als een boek je wereldbeeld lichtjes aanpast ten opzichte van wat je veronderstellingen waren.”

Jonas Geirnaert (1982) is televisiemaker, regisseur en striptekenaar, bekend van De Slimste Mens ter Wereld en De Ideale Wereld. Hij is de geestelijke vader van Kabouter Wesley, en lid van de Neveneffecten samen met Jelle De Beule, Lieven Scheire en Koen De Poorter. Hij heeft samen met zijn vrouw Julie Mahieu de tv-reeks De Dag gemaakt.

We hebben gepraat tijdens de coronacrisis, dus op afstand. Jonas thuis in Sint-Amandsberg, ik thuis in Gent.

Het gesprek ging over De Wachtebeekse leesclub, over de invloed van buurman Lieven Scheire op zijn leesgedrag. En Jonas Geirnaert slaagt erin om een boek te kiezen dat je niet kan kopen. Waarom niet, dat hoor je in deze aflevering.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Jonas Geirnaert.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Jonas Geirnaert.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Ik ben zo iemand die als ik een goed boek lees, daar andere mensen actief mee gaat lastigvallen. Dus had ik aan mijn vrienden van de Neveneffecten gezegd: dit moet je echt lezen. Op die manier is Flat Earth News de rechtstreekse aanleiding geworden waardoor wij het tv-programma Basta hebben gemaakt.”

1. Nick Davies: Flat Earth News

 

“Het is maanden geleden dat ik Oogst gelezen heb, maar toch kan ik mij sommige hoofdstukken nog altijd levendig voor de geest halen, die met een ongelooflijke metier en een ongelooflijke kracht beschreven worden.”

2. Sien Volders: Oogst (verschijnt oktober 2020)

 

“Ik ben heel leergierig, en dat wordt nog meer met het ouder worden. Het helpt ook als je buurman Lieven Scheire heet. Lieven heeft een ongelooflijke wetenschappelijke interesse en dat is heel besmettelijk.”

3. Lewis Dartnell: Oorsprong

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Jonas Geirnaert

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Lieven Scheire

-Bill Bryson: Een kleine geschiedenis van bijna alles

–Bart Moeyaert

-Lewis Trondheim: Mister O

-Sien Volders: Noord

-Yuval Noah Harari: Sapiens

-Nathan W. Pyle: Strange Planet

 

Links:

–Chernobyl (serie)

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

26 mei 202029 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Leonard Nolens: Balans

Chinees

Mocht iemand soms denken de kracht te bezitten
je vijand te zijn, ga dan vanavond

naar het alomtegenwoordige water
van de rivier in je tuin en maak

van haar oever je bed. En ga liggen. En wacht.
En kijk tot zijn lijk in het maanlicht voorbijdrijft. (p. 39)

 

Ik heb Balans gelezen, de recentste dichtbundel van Leonard Nolens uit 2017. Nolens werd in 1947 geboren in Bree. Hij heeft meer dan twintig bundels gepubliceerd en is één van de belangrijkste dichters in ons taalgebied. Hij leeft erg teruggetrokken en geeft zelden interviews. In 2018 ontving hij als eerste dichter ooit een eredoctoraat aan de Universiteit Gent.

De titel Balans suggereert het terugkijken op een leven, de balans maken. Tegelijk de zoektocht naar een evenwicht dat voor de dichter moeilijk te vinden is. Er zit afscheid in de bundel (afscheid van familie, van een overleden vriend) en eenzaamheid. Nolens verwijst opnieuw naar zijn verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis zoals in zijn vorige bundel Opzichtige stilte. En er is de steeds terugkerende twijfel van Nolens over zichzelf. Een twijfel die ook prominent aanwezig is in zijn gepubliceerde dagboeken.

Een fragment uit het gedicht Ambitie:

Ben ik dan dom en onhandig, verstrooid, achteropgeraakt?

En toch was mijn leven hier even iets nieuws onder de zon
van hun ginder alwetende dorpspomp, ik had toch de trots van mijn twijfels.
Of was mijn ambitie niets dan de pijnlijke ligging, het gonzen

van dit eenmansklooster? (p. 37)

Leonard Nolens bij Uitgeverij Querido

23 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Marieke De Maré: Bult

Prachtig boekje gelezen: Bult, de debuutroman van de Vlaamse theatermaker en schrijver Marieke De Maré. Een gevoelig verhaal over drie eenzame mensen die op een heuvel wonen: een jonge vrouw, een oude vrouw en een lange slanke man. De jonge vrouw is sterrenkundige, de oude vrouw verzamelt knikkers.

De vrouwen plaatsen een haag tussen hun tuinen, een “gemene haag” die het ritme van hun leven zal bepalen. Bult gaat over het vergaan van de tijd, over afscheid nemen, over leven en dood.

“‘Neen’, zei de oude vrouw, ‘ik ben niet bang. 
Slechts een beetje voor wie mij moet verliezen, omdat ze soms eens naast een boom zullen staan.
Treuren. Om de vlek in hun boek die doorsijpelt naar de volgende pagina’s. Terwijl de meeste bladzijden toch mooi en onbevlekt zijn?
Ik ben niet bang’, zei ze nog een keer, ‘iedereen kan het.’ (p. 47)

Een verhaal vol verstilling, een klein fijn schilderwerkje, zonder enig bombast. Een verademing van een boekje. Ik heb Bult gekregen van Uitgeverij Vrijdag en op één voormiddag gelezen.

“Daar,
waar dat wat ze wisten raakte aan de zee van dingen die ze niet wisten, schitterden het mysterie en de schoonheid van het heelal.

Het benam hun de adem.” (p. 122)

de website van Marieke De Maré

22 mei 202022 mei 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #28: Erwin Deckers

“Ik lees bijna geen boeken, maar ik beluister er heel veel. Als ik hier in de tuin aan het werken ben, dan zit er altijd een boek in mijn oren.“

Erwin Deckers (1970) heeft radiomaken in Vlaanderen fundamenteel veranderd. Eerst met het ochtendprogramma Deckers en Ornelis op Radio Donna, waarmee hij een nieuwe norm zette voor ochtendradio. Daarna door Qmusic mee op te richten, het eerste commerciële radiostation in Vlaanderen. Later werd hij manager bij Qmusic, Medialaan en DPG Media, het bedrijf van Christian Van Thillo waar hij in 2019 stopte, een maand of acht voor ons gesprek. Erwin Deckers heeft mij ooit in dienst genomen bij Qmusic en hij is jarenlang mijn baas geweest.

Ik ken hem als iemand die een brede visie combineerde met een maniakale zin voor detail en een onvoorstelbare beheersing van zijn tijd en zijn agenda. Ondermeer door op een bepaald moment de ochtendshow op de radio te presenteren en tegelijk twee radiostations te leiden. Hoe hij dat voor elkaar kreeg, dat hoor je in deze aflevering, want één van zijn drie boeken gaat over tijd.

Je hoort ook over passie en inspirerende leidersfiguren, over onkruid uittrekken, én dat Erwin Deckers eigenlijk bijna nooit boeken leest.

Deze aflevering is opgenomen in volle coronacrisis, dus op afstand. Erwin zat thuis in een soort rommelkot van zijn huis in Vechmaal bij Heers in Limburg. Ik zat bij mij thuis in Gent in de eetkamer.

“Als ik lees, dan is het om bij te leren.”

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Erwin Deckers.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Erwin Deckers.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Wat bij mij langzaam is beginnen dagen na het lezen van dit boek, misschien pas na de tweede of derde keer, is dat tijd zò veel belangrijker is dan geld.”

1. Timothy Ferriss: Een werkweek van 4 uur

 

“Mensen die alleen maar achter de cijfers aanhollen, die alleen maar gaan voor de dollars, zo werkt het nu eenmaal niet. Het moet vertrekken vanuit iets waar je echt in gelooft, vanuit een droom, een passie.”

2. Phil Knight: Shoe Dog

 

“Dit boek gaat over vandaag, het gaat over hoe mensen vandaag struggelen in hun leven, hoe ze in hun werk aan het zoeken zijn, hoe ze het niet aankunnen en eronderdoor gaan. En dat bleek 2000 jaar geleden ook al het geval te zijn.”

3. Ryan Holiday: The Daily Stoic

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Erwin Deckers

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Howard Stern

-Tim Ferriss: The 4-Hour Body

-Walter Isaacson: Steve Jobs

-Richard Branson

-Ryan Holiday: Ego is the Enemy

 

Links:

–Audible

–Apple books

–de blog van Tim Ferriss

–de podcast van Tim Ferriss

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

19 mei 202026 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Jenny Offill: Weersverwachting

Ik heb Weersverwachting gelezen, de derde roman van de Amerikaanse schrijfster Jenny Offill. Aangeraden door zowel Joke Devynck als Liesa Naert in de podcast drie boeken.

Het hoofdpersonage heet Lizzie en werkt in een universiteitsbibliotheek. In het boek lees je haar gedachten: beschrijvingen, losse indrukken, soms piekerend, soms los van enige context, maar samen vormt het wel een verhaal. Vooral de vorm is opvallend: korte paragraafjes die voelen alsof ze op een clou moeten eindigen, maar er is geen clou.

“Een nieuwe cursist in de meditatieles vertelt een verhaal over zijn bezoek aan een klooster. Hij zegt dat de sfeer onvoorstelbaar was, zoiets had hij nog nooit meegemaakt. Margot kijkt hem aan. ‘Alleen de mensen die het klooster bezoeken voelen iets. De mensen in het klooster voelen niets’, zegt ze. Ik kan er niets aan doen. Ik moet lachen. ‘Rechtop zitten’, zegt ze tegen me, en haar stem is als een puntige stok.” (p. 50-51)

Ze vertelt over de mensen die ze ziet op haar werk, over het gezinsleven, haar zoon Eli, haar man Ben, haar broer Henry die komt inwonen nadat hij vader is geworden en uit elkaar is gegaan met zijn vriendin.

Langzaam schemert de thematiek van het boek door: een vrees voor een apocalyptische toekomst waarin een groot deel van de aarde onleefbaar wordt en alleen enkele rijken overleven. Er komen preppers ter sprake, mensen die zich klaarmaken voor een naderende ramp. Er zijn discussies over wat de veiligste plek op aarde is als de rampspoed zich afspeelt. Er zijn verkiezingen. Er wordt een autoritaire leider verkozen.

Weersverwachting is een fascinerend boek van een geweldige schrijfster en een bijzondere stem. Het is mijn eerste Jenny Offill-ervaring.

Opmerking: de tekst op de achterflap is een heldere, logische weergave van de ‘verhaallijn’ van het boek. Terwijl die voor mij liever ontstaat tijdens het lezen, en zelfs achteraf nooit zo duidelijk (en eenduidig) is als de korte inhoudelijke samenvatting achteraan. Ik vind het dus zonde om de achterflap te lezen vòòr het boek, een jammere verenging van de leeservaring. Groetjes.

Joke Devynck over Jenny Offill

Liesa Naert over Jenny Offill

17 mei 202017 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Elena Favilli en Francesca Cavallo: Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes

Een boekentip voor wie een dochter heeft. Voorgelezen aan mijn eigen dochter Roos (7): Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes, een boek vol levensverhalen van zelfstandige/rebelse vrouwen van vroeger en nu.

Met ondermeer Florence Nightingale, Frida Kahlo, Malala Yousafzai, Virginia Woolf, Venus en Serena Williams en Michelle Obama. Maar ook de Syrische vluchtelinge en zwemster Yusra Mardini, Margaret Thatcher, de Amerikaanse rechter bij het hooggerechtshof Ruth Bader Ginsburg en architecte Zaha Hadid.

Een verrassend en inspirerend boek over honderd dappere vrouwen, doorzetters die zich niet neerleggen bij de status quo, en emancipatie toen dat woord nog niet bestond. Om jonge meisjes (en oude vaders) te leren dat alles mogelijk is.

Ons aangeraden door Heidi Lenaerts. Danku Heidi.

15 mei 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #27: Lisette Ma Neza

“De scherpte waarnaar ik zoek, zit vooral in: diep in jezelf graven en daarover schrijven zonder schaamte.”

Lisette Ma Neza (1997) komt uit Nederland en is slam poet. Ze was Belgisch kampioen slam poetry in 2017 en studeerde film in Brussel.

We hebben met elkaar gepraat tijdens de coronacrisis. Zij zat bij haar ouders in Breda, ik in Gent. Ons gesprek ging over opgroeien met boeken en verhalen, over boeken waarin je jezelf herkent, en over haar eerste dichtbundel die ze uitbracht toen ze nog superjong was.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Lisette Ma Neza.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Lisette Ma Neza.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

1. Radna Fabias: Habitus

“Ik heb heel mijn leven het gevoel gehad dat ik boeken heb gelezen die ik wel heel interessant vond en waar ik heel veel uit heb geleerd, maar die nooit over mij gingen, waarin ik mijzelf nooit las, en ik had ook niet het gevoel dat dat bestond. Maar toen ik Americanah las, was het de eerste keer dat ik besefte: je kan een boek lezen en jezelf daar helemaal in herkennen.”

2. Chimamanda Ngozi Adichie: Americanah

3. Rainer Maria Rilke: Letters to a young poet

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Lisette Ma Neza.

of abonneer je hier gratis op de podcast

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Trude de Jong: Lola de Beer

-Verhalen van de spin Anansi

-Sanne de Bakker: Theateracademie.nl

-Carmien Michels (slam poet)

-Lisette Ma Neza: Gevoel, gedachten, gebeurtenis

-Lisette Ma Neza: Adem me

-Lisette Ma Neza: Niets is minder waar

–Connie Palmen: De wetten

-Babs Gons: Hardop

-Bernardine Evaristo: Girl, Woman, Other

-Gloria Wekker: Witte onschuld

-Bell Hooks: All About Love. New Visions

-Margaret Atwood: The Handmaid’s Tale

“Mijn eerste dichtbundel werd thuis gevierd met taart en kinderchampagne.”

Links:

–Lisette Ma Neza op facebook

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

12 mei 202021 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Phil Knight: Shoe Dog

“Toen ik vierentwintig was had ik een Gek Idee en op een of andere wijze besloot ik – ondanks dat ik misselijk was van die existentiële angst, angst voor mijn toekomst en twijfel aan mezelf, zoals alle jonge mannen en vrouwen van halfweg de twintig – dat de wereld gemaakt is van absurde ideeën. De geschiedenis is een lange processie van absurde ideeën. De dingen waar ik het meest van hield – boeken, sport, democratie, vrij ondernemerschap – zijn allemaal als absurde ideeën begonnen.” (p. 15)

Shoe Dog is het verhaal van Phil Knight, de oprichter van schoenenmerk Nike. Hij vertelt hoe hij als hardloopfanaat in de jaren 60 het gekke idee had om Japanse loopschoenen te introduceren in de Verenigde Staten. Zijn bedrijfje heette eerst Blue Ribbon en werd later omgedoopt tot Nike. Het logo, de wereldberoemde swoosh, kwam van een stagiaire.

Het is een klassiek Amerikaans succesverhaal. Van rags to riches. Van de kelder van Phil Knights ouderlijk huis die vol schoendozen stond tot het gigantische Nike-wereldhoofdkwartier in Beaverton, Oregon. Met veel smakelijke details beschrijft Knight zijn levensverhaal, gestuwd door zijn passie voor loopschoenen en zijn wil om een mooi bedrijf te maken en daarvan nooit de controle op te geven.

Hij beschrijft de revolutionaire aanpassingen die ze aanbrachten aan de loopschoen. En vertelt over de ontelbare moeilijkheden die hij ondervond om zijn bedrijf overeind te houden: problemen met banken, met hun eerste Japanse leverancier, met de Amerikaanse douane. En vooral: het probleem hoe ze aan de steeds stijgende vraag konden blijven voldoen.

Shoe Dog is een boek dat je aanzet om groots te denken en je passie te volgen, welke moeilijkheden er ook op je pad komen. Het werd mij aangeraden door Erwin Deckers in de podcast ‘drie boeken’. De aflevering komt binnenkort online.

10 mei 2020 door wimoosterlinck

Coronacrisis 2020

Coronadagboek

10 mei 20209 mei 2020 door wimoosterlinck

Bezonken rood – coronadagboek 3

Het boek ligt rood te blinken in de avondzon. Met letters die diep in de rode kaft zitten. Er is een rood leeslint, ook de zijkant van de bladzijden is rood. Voor mij ligt de 50ste druk van Bezonken rood van Jeroen Brouwers, een jubileumeditie. Uitgegeven omdat Brouwers net 80 jaar is geworden. En een coronacadeautje van mezelf voor mezelf.

Achteraan zit een gebonden miniboekje met een ‘eenmalig nawoord’, waarin Brouwers nog maar eens wijlen Rudy Kousbroek de huid volscheldt. De Nederlandse schrijver-journalist heeft het vier decennia geleden aangedurfd om Bezonken rood minachtend af te doen als een waardeloos geschrift dat literair niets voorstelt en historisch de bal compleet misslaat. Had hij nog geleefd, hij deed het in zijn kousenbroek van de schrik nu Brouwers het wéér op hem gemunt heeft. Niemand komt ongeschonden uit een confrontatie met Jeroen Brouwers. Rudy ligt bloedend te stuiptrekken op de mat. Rudy Kousbroek wordt door Brouwers “bijvoegselgoeroe van NRC Handelsblad” genoemd en elk frutseltje van zijn redenering wordt genadeloos door de Brouwersmolen gedraaid tot er enkel een kwakje troosteloze drab overblijft.

Brouwers doet het voelen alsof Rudy in 2010 eenzaam en droevig gestorven is, tot op het bot gekleineerd en uitsluitend herinnerd om zijn dramatisch verkeerde inschatting van de grandioze klassieker Bezonken rood. Als vorm van ultieme vernedering weigert Brouwers in het nawoord zijn familienaam te noemen en staat er consequent “Rudy K”.   Arme, arme Rudy. De polemische Brouwers blijft even briljant als de romanschrijvende. Ik had het er met Stijn De Paepe over in de podcast ‘drie boeken’.

Niet dat ik nog geen exemplaar van Bezonken rood bezat. Ik heb het boek de afgelopen twintig jaar minstens vijftien keer gekocht en verschillende keren cadeau gedaan aan cultuurbarbaren die het meesterwerk van de meester nog niet bleken gelezen te hebben. Maar deze jubileumeditie moest ook in mijn boekenkast. Mijn exemplaar is gearriveerd twee dagen vòòr moederdag 2020. Een stukje uit het begin:

“In deze periode stierf opeens mijn moeder. Ze had best nog tien jaar kunnen leven, ze zou ook tien jaar geleden al kunnen zijn gestorven.
Men vond haar in de vroege ochtend van dinsdag 27 januari dood op de vloer van het appartement in het bejaardentehuis dat ze de laatste tijd bewoonde.
Ik zou het adres waar ze woonde niet weten te vinden, ik weet ook niet hoe ze woonde, – ik kan mij niet herinneren hoe lang het geleden is dat ik haar voor het laatst heb gezien.” (p. 9)

Brouwers’ recentste roman Cliënt E. Busken is verbluffend. Maar Bezonken rood is het boek dat op mij meer indruk gemaakt heeft dan alles wat ik ooit las. Gelukkige verjaardag Bezonken rood. Gelukkige verjaardag Jeroen Brouwers.

“hier is de vijftigste druk. Ik ben er triomfantelijk trots op.” (Eenmalig nawoord p. 13)

8 mei 202012 mei 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #26: Steven Van Watermeulen

“Mijn echtgenoot is schrijver Oscar van den Boogaard. Never a dull moment. Na 20 jaar nog steeds niet.“

Steven Van Watermeulen (1968) is acteur en regisseur. Hij werd geboren in Eeklo in Oost-Vlaanderen. In 2001 kreeg hij de Louis d’Or voor zijn rol in De Wespenfabriek van het RO Theater. Hij is nu als acteur verbonden aan ITA (Internationaal Theater Amsterdam), geeft les theater en theaterregie en is regelmatig te zien in series op televisie.

Ik heb Steven Van Watermeulen tientallen keren aan het werk gezien in het theater, recent nog in de bekroonde voorstelling Een klein leven van Ivo Van Hove. Hij is één van de meest indrukwekkende acteurs van de lage landen, gezegend met een schitterende stem en een prachtige uitspraak van het Nederlands.

We hebben gepraat over boeken, lezen en theater maken. Over de merkwaardige eerste ontmoeting van Steven Van Watermeulen met zijn man, schrijver Oscar van den Boogaard. Over wat samenleven met een schrijver doet met een mens, en waarom hij het aandurft om als één van de drie boeken die je moét gelezen hebben, een boek van zijn eigen man te kiezen.

Ons gesprek is opgenomen midden in de coronacrisis, dus op afstand. Steven zat in zijn huis in Sint-Martens-Latem. Ik zat thuis in Gent.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Steven Van Watermeulen.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Steven Van Watermeulen.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Wij zijn allemaal opgevoed met het idee dat ziekte zoveel mogelijk weg moet, maar ziek zijn kan ook een barometer zijn, iets dat je van jezelf hebt laten liggen, in je schaduwkant.”

1. Thorwald Dethlefsen, Rudiger Dahlke: De zin van ziek zijn

 

“Jachthuis gaat heel diep in de moeder-zoonrelatie en hoe er tussen twee mensen een soort misbruik ontstaat.”

2. Oscar van den Boogaard: Jachthuis

 

“De zin Ze ontdekt de intieme eenzaamheid van haar ziel in dit boek ging bij mij als een pijl naar binnen. Ik heb die zin als een mantra een hele week herhaald. Ik had er nog nooit zo over nagedacht: dat eenzaamheid intiem kan zijn en iets kan zijn waar je zelf heer en meester over bent.”

3. Louis Couperus: De boeken der kleine zielen

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Steven Van Watermeulen.

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Hanya Yanagihara: Een klein leven

-Anselm Grün: Benedictijnse wijsheid voor het ware leven

-Oscar van den Boogaard: Een bed vol schuim

-Adriaan Van Dis

-Marguerite Duras

-Emmanuel Lipp: Chinchilla Song

-Pearl Sweetlife: Zeeduivel voor Amalia

–Michel Houellebecq: Platform

–Michel Houellebecq: Onderworpen

-Steven Van Watermeulen: Landschap tussen alles of niets

-Thorwald Dethlefsen: Esoterische psychologie

 

Links:

James Blake: Don’t miss it

ITA’s Decamerone

Steven Van Watermeulen leest Jachthuis van Oscar van den Boogaard

Oscar van den Boogaard vertelt over zijn eerste ontmoeting met Steven Van Watermeulen (Radio 1)

De voorstelling Een klein leven door ITA Amsterdam

Steven Van Watermeulen op de website van ITA Amsterdam

De website van Steven Van Watermeulen

 

“Zelf nog een boek schrijven? Ik heb een manuscript liggen zelfs. Ik denk dat ik daar ooit eens terug aan begin als ik 80 ben.” (lacht)

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

5 mei 20208 mei 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #25: Johan Stuer

“Ik vind lezen toch altijd een minder erge vorm van tijdverspilling dan televisie of een serie.”

Johan Stuer (1978) is huisdichter van het weekblad Humo en copywriter. Hij is 42 jaar, woont in Antwerpen en schrijft als Johan Sebastiaan Stuer korte hilarische gedichtjes in Humo, vaak geïnspireerd door de actualiteit.

Het gesprek ging over Gerard Reve als brenger van troost in melancholische dagen. Over humor en over het beste Russische verhaal ooit geschreven. En Johan Stuer leest op mijn vraag enkele eigen gedichtjes voor.

Deze aflevering is opgenomen in volle coronacrisis, dus op afstand. Johan zat thuis in Antwerpen, ik in Gent. Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Johan Stuer.

“Lezen is een van de enige analoge activiteiten die ik beoefen.“

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Johan Stuer.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Een Reve-periode begint meestal in een periode waarin ik er mentaal minder aan toe ben. Ik put altijd veel troost uit zijn werk.”

1. Gerard Reve: Nader Tot U

 

“Dostojevski heeft gezegd dat het kortverhaal De mantel ten grondslag ligt aan zowel alle Russische literatuur die erna is gekomen.”

2. Nikolaj Gogol: Petersburgse Verhalen

 

“Ik denk dat ons land niet al te veel genieën telt. Maar Kamagurka is wat mij betreft een genie. En een internationaal fenomeen.”

3. Kamagurka: The Holy Kama

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Johan Stuer

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Johan Sebastiaan Stuer: 100 vet vrolijke verzen

-Henny Vrienten

-Anneleen Van Offel: Hier is alles veilig 

-Jeroen Brouwers: Cliënt E. Busken

-Willem Frederik Hermans: Nooit meer slapen

-Willem Frederik Hermans: De tranen der acacia’s

-Willem Frederik Hermans: Herinneringen van een engelbewaarder

-Gerard Reve: Op weg naar het einde

-Gerard Reve: De avonden

-Gerard Reve: Werther Nieland

-Gerard Reve: Brieven aan Simon C.

-Gerard Reve: Brieven van een aardappeleter

-Gerard Reve: Pleitrede Voor Het Hof

-Nop Maas: Gerard Reve. De kroniek van een schuldig leven

-Willem Frederik Hermans & Gerard Reve: Verscheur deze brief! Ik vertel veel te veel

–Erwin Mortier: Avonden op het landgoed

-Nikolaj Gogol: Dode Zielen

-Franz Kafka

-Nikolaj Gogol: De mantel

-Fjodor Dostojevski

-Vladimir Nabokov: Nikolai Gogol

–Virginia Woolf

-J.M.H. Berckmans: Verhalen uit de Grauwzone

-Maarten Biesheuvel

–Arnon Grunberg

-Gummbah

-Geert Mak

“Blijkbaar zijn al mijn helden nogal tragische figuren.”

 

Links:

–Johan Stuer op instagram

–Johan Stuer op twitter

–De Sprekende Ezels

–Goodreads

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

 

28 april 20201 mei 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Erwin Mortier: De onbevlekte

Ik heb het prachtige nieuwe boek van Erwin Mortier gelezen. Aangekondigd als de opvolger van zijn debuut Marcel uit 1999, gaat ook dit boek over de grootoom van het ik-personage: Marcel, die sneuvelde toen hij tijdens de tweede wereldoorlog aan de zijde van de Nazi’s tegen het bolsjewisme streed in de Oekraïne. Marcel is de jongere broer van Andrea, de grootmoeder van de ik-figuur, en ‘de onbevlekte’ uit de titel. Andrea heeft niet alleen van haar broer, maar ook van haar ouders en twee van haar kinderen (te) vroeg afscheid moeten nemen.

“Ik geloof in de goedheid van God en de genade van Maria, wier naam ik had moeten dragen. De Moeder van Smarten met zeven broodmessen door Haar hart en een achtste door Haar ingewanden waarover niemand spreekt. Ik biecht en ik zwijg. Ik eet op gezette tijden en in de avond leer ik Engels uit mijn woordenboeken en mijn onrustige geheugen.” (p. 30)

De onbevlekte gaat over oud worden, tijd, langzaam weggeduwd verdriet, en het verleden dat ons niet loslaat. Geschreven in het fabelachtige Nederlands van Mortier, die met een onvoorstelbare zintuiglijkheid een beeld schept van het landelijke Vlaanderen in de vorige eeuw.

Het boek begint zo: “Vannacht heb ik gedroomd dat hij weer thuis was. Ik stond in de achterkeuken aan het fornuis. Op de pot met aardappelen danste het deksel. De kat loerde naar het spek op het aanrecht. Rond mijn kuiten jengelden mijn dochters, nijdig van de honger.” (p. 5)

Elke zin is een verrukking. Een verfijnder, sensitiever omgaan met taal vind je niet in de Nederlandse literatuur. Het schrijven van Erwin Mortier is en blijft wonderbaarlijk.

25 april 2020 door wimoosterlinck

Bo mist zijn juf Marianne

Ons zoontje Bo (3 jaar) mist zijn juf Marianne tijdens de coronacrisis. We moesten haar dit berichtje sturen (letterlijk).

22 april 202021 april 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #24: Frieda Van Wijck

“Mijn drie zussen en ik speelden vroeger bibliotheek voor de buurt. Ik heb nu nog oude stripverhalen waarin een sticker hangt: Bibliotheek Van Wijck.”

Frieda Van Wijck (1950) is tv-presentatrice en journaliste. Ze maakte nieuws- en entertainmentprogramma’s voor de VRT, ondermeer De Laatste Show, Panorama, Terzake, In Alle Staten, Coninx en Van Wijk, De Zevende Dag, Ten Huize van en De Klas van Frieda.

Ons gesprek ging over Bibliotheek Van Wijck, over de onverbiddelijke strijd tussen Frieda en haar man over een nieuw boek. En er is ook het moment waarop Frieda Van Wijck mij absoluut wil doen lachen met een grap van Guust Flater via de webcam.

Deze aflevering is opgenomen in volle coronacrisis, dus op afstand. Frieda Van Wijck zat thuis in Leuven, ik in Gent. Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Frieda Van Wijck.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Frieda Van Wijck.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Deze boeken zijn zo lekker omdat de sfeer zo goed beschreven is. Je bewoont een beetje de middeleeuwen als je daarin zit.”

1. Hilary Mantel: De spiegel & het licht

 

“Ik moet elke keer schateren als ik Guust Flater lees. Ik kan die lezen en herlezen en nog eens opnieuw lezen. En zeker aan te bevelen als je een licht geval van corona hebt.”

2. André Franquin: Guust Flater (stripreeks)

 

3. Stefan Zweig: Mary Stuart

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Frieda Van Wijck

of abonneer je hier gratis op de podcast

 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

–Stefan Zweig: De wereld van gisteren 

-Paul Huybrechts, Frieda Van Wijck: Désiré Collen, biotechpionier

-Hilary Mantel: Wolf Hall

-Bill Bryson: Het Lichaam 

-Yuval Noah Harari: Sapiens

–Tommy Wieringa: Dit zijn de namen

-Olga Tokarczuk: De Jacobsboeken

-Nino Haratischwili: Het achtste leven (voor Brilka)

-Charles Lewinsky: Het Lot van de Familie Meijer

-James Clavell: Shōgun

-Robbedoes (striptijdschrift)

-Willy Vandersteen: Suske en Wiske (stripreeks)

-Marc Sleen: De avonturen van Nero & co (stripreeks)

-De avonturen van Piet Fluwijn en Bolleke (stripreeks)

-Pom: Piet Pienter en Bert Bibber (stripreeks)

-Jijé: Blondie en Blinkie (stripreeks)

-Fernand Dineur: Baard en Kale (stripreeks)

-Edgar P. Jacobs: Blake en Mortimer (stripreeks)

-Claire Bretécher 

-Gérard Lauzier

-Jean-Marc Reiser

-Georges Wolinski

-Judith Vanistendael: Mikel

-Brecht Evens

-Régis Loisel & Jean-Louis Tripp: Magasin Général

-Stefan Zweig: Marie Antoinette

-Stefan Zweig: Triumph und Tragik des Erasmus von Rotterdam

-Elke Lahousse en Petra De Sutter: (Over)leven: mijn strijd als transvrouw arts en politica

-Sigmund Freud

-John Irving

-Philip Roth

-Renate Dorrestein 

-Renate Rubenstein

-Lieve Joris

–Jeroen Brouwers 

-Min Jin Lee: Pachinko

-Barbara Tuchman 

-David McCullough: The Wright Brothers 

-David McCullough  – The Path Between the Seas: The Creation of the Panama Canal

-Annelies Verbeke & Klaas Verplancke: Tirol Inferno

 

Links:

–Frieda Van Wijck op LinkedIn

-de podcast drie boeken met Leen Demaré

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

21 april 202028 april 2020 door wimoosterlinck

gelezen: Cormac McCarthy: Meridiaan van bloed

Ik heb de hele paasvakantie aan dit boek besteed: de onvergetelijke roman Meridiaan van bloed (Blood Meridian) van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy (No Country For Old Men, The Road). Aangeraden door muziekproducer Jo Bogaert in de podcast drie boeken.

Meridiaan van bloed beschrijft een groep Amerikanen die in de tweede helft van de jaren 1800 Indianen afslachten in de grensstreek van Mexico met de Verenigde Staten. Ze trekken rond met hun paarden en krijgen geld voor de scalp van elke Indiaan die ze gedood hebben.

Het boek volgt ‘de jongen’, ‘the kid’, een armzalige jonge recruut in de troep. De missie staat onder leiding van twee mannen: Galton en Holden.

Holden, ‘de rechter’, is een reus die volledig kaal is, hij heeft geen haartje op zijn hele lijf. Hij is een intellectueel, de morele leider van de groep. Op p. 233 zegt hij: “De oorlog is god.” Tegelijk is hij een buitenstaander. Holden is geïnteresseerd in filosofie en paleontologie. Hij spreekt verschillende talen, kan lezen en schrijven en heeft een aantekenboekje waarin hij objecten tekent en observaties noteert, terwijl rondom hem de wreedste executies plaatsvinden.

“In dat bonte gezelschap zat hij als een der hunnen en toch alleen, alsof hij tot een geheel andere mensensoort behoorde.” (p. 302)

Meridiaan van bloed is een gruwelijk gewelddadig boek, een voortdurende opeenvolging van het meest bloederige geweld. McCarthy beschrijft de eenzame tocht van de mannen en tegelijk op spectaculaire wijze het machtige landschap, de bergen van de grensstreek, de dieren, de lucht, de droogte en de verzengende hitte van de woestijn. Overal is er geweld, overal schuilt het gevaar en de dood.

Op die manier maakt Cormac McCarthy komaf met elk schijntje heldhaftigheid dat eventueel nog zou hangen aan de verovering van het zogenaamde Wilde Westen. De mannen zijn armoezaaiers, zielige sukkelaars. Ze begaan wrede, nietsontziende, zinloze slachtpartijen bij grotendeels onschuldige Indiaanse gemeenschappen.

Meridiaan van bloed toont de nietige mens in het kolossale landschap, die tegelijk voortdurend op zoek is naar vernietiging, in een vreselijke, voortdurende machtsstrijd.

Wat een onvoorstelbaar, verschrikkelijk, prachtig, verpletterend boek.

“Daarna ging hij zitten met zijn handen gevouwen in zijn schoot, zo te zien zeer ingenomen met de wereld, alsof hij bij haar schepping was geraadpleegd.” (p. 134)

The Official Web Site of the Cormac McCarthy Society

18 april 202021 april 2020 door wimoosterlinck

drie boeken #23: Jo Bogaert

“Voor zover ik publiek bekend ben, ziet men mij als muzikant en producer, maar ik identificeer mij daar niet echt mee. Ik ben een eeuwige student. Ik beschouw mijzelf een beetje als kamergeleerde. Ik lees veel, ik studeer veel en ik noteer veel.”

Jo Bogaert (1956) is muzikant en producer van ondermeer Technotronic. Hij is de man die de wereldhit Pump up the Jam gemaakt heeft. Hij werkte ook met ondermeer Gabriel Rios, Gorki, An Pierlé en nog veel andere artiesten.

Maar in deze podcast laat hij zich van een heel andere kant zien. Jo Bogaert heeft filosofie gestudeerd en blijft elke dag lezen en studeren over zijn centrale interesse: paranoia en macht.

Jo Bogaert woont samen met zijn vrouw Hilde in een landhuis in Oosterzele. We hebben gepraat in de bibliotheek, waar een bureau en veel boeken staan: geschiedenis, filosofie, kunstboeken en een deel literatuur. Het gesprek ging over lezen, over de psychotische maatschappij waarin wij leven, én over het boek dat hij zelf wil schrijven.

“Ik lees nooit als luchtige ontspanning. Lezen is werken voor mij. Maar ik geniet van werken hè.”

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Jo Bogaert.

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Jo Bogaert.

of abonneer je hier gratis op de podcast

of via Spotify

 

“Macht en paranoia liggen heel dicht bij elkaar. Iemand die in een machtspositie komt, loopt het risico paranoïde te worden. En de paranoïcus zoekt macht. Wat mij interesseert, zijn de denkprocessen die bij Hitler plaatsgevonden hebben.”

1. Wolfgang Treher: Hitler, Steiner, Schreber – Gäste aus einer anderen Welt

 

“Elias Canetti zet mij op een ander spoor. Je kan blijven staan bij de psychotische dictator, maar je kan je ook de vraag stellen: leven wij eigenlijk niet in een psychotische maatschappij?”

2a. Elias Canetti: Massa en Macht

 

“Ik vind het werk van Nietzsche nog altijd de beste analyse van de westerse cultuur.”

2b. Friedrich Nietzsche: De genealogie van de moraal

 

3. Cormac McCarthy: Blood Meridian

Luister hier naar de podcast Drie boeken met Jo Bogaert

of abonneer je hier gratis op de podcast

“Ik kom uit een gezin waar helemaal niet gelezen werd; ik ervaar dat als een groot mankement. Als je zoals ik op je 16de pas boeken ontdekt, heb je veel in te halen.”

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Immanuel Kant

-Arthur Schopenhauer

-Baruch Spinoza

-Harold Bloom

-George Steiner

-Sigmund Freud

-Willem Elias

-Leopold Flam: Zelfvervreemding en zelfzijn

-Leopold Flam: Denken en existeren

-Friedrich von Schelling

-Daniel Paul Schreber

-Rudolf Steiner

-Adolf Hitler

-Gilles Deleuze

-Jo Bogaert: Van Eyck, De Aanbidding van het Lam Gods. Machtsdroom en esoterie

-Jo Bogaert: Oe zeg de?

-Jo Bogaert: Wabliftra?

-Jo Bogaert: Dag meneer De Wilde

-Jean-François Steiner: Treblinka

-Friedrich Hölderlin

 

Links:

–Wolfgang Treher homepage

 

Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com   Music promoted by   https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

14 april 202018 april 2020 door wimoosterlinck